Çdo kompromis që ka arritur politika në Shqipëri 3 dekadat e fundit, është justifikuar me reformat dhe ndërtimin e shtetit. Por kompromiset kanë rezultuar shpesh pazare të errëta, nga të cilat kanë përfituar vetëm një grusht politikanësh. Më 17 Maj 2017, Edi Rama dhe Lulzim Basha biseduan vetëm për vetëm për mbi 5 orë, dhe në fund shpallën në publik arritjen e një marrëveshje.
U formua një qeveri e përkohshme PD-PS, deri në përfundimin e zgjedhjeve, dhe formimin e qeverisë së re. Ajo arriti të garantojë zgjedhje të pakontestuara nga komisionerët dhe OSBE, ndonëse PD doli e pakënaqur, për shkak se humbi thellë. Aso kohe flitej për një pakt për një bashkëqeverisje Rama-Basha edhe pas zgjedhjeve. Por PS fitoi e vetme, duke mos pasur nevojë për aleanca.
Rama ka pretenduar se 17 Maji, ishte edhe një pakt për reformat e mëdha. Ditët e fundit, pas protestës së dhunshme të 11 majit në Tiranë, që të dy kanë thirrur në ndihmë ndërkombëtarët, për t’i ulur sërish në tryezën e bisedimeve. Rama përdor shprehjen e koduar “Kur do flasim”, për të nënkuptuar ri-aktivizimin e marrëveshjes së vjetër.
Basha është në një pozitë dukshëm më të sikletshme. Demokratët, duke nisur nga Berisha, mendojnë se Rama e keqpërdori, dhe ia hodhi paq 2 vite më parë. Ndaj, këtë herë kryedemokrati nuk mund të pranojë asnjë më pak, se sa një formulë që i garanton me siguri një copë pushteti. Këtu Rama ka rastin të bëjë diversion me LSI-në e Kryemadhit, edhe ajo e dëshpëruar për t’u ringjitur në pushtet. Mbetet të shihet ç’do të ndodhë në ditët në vijim.
E sigurt është se kriza do zgjidhet sërish me një kompromis jashtë syrit të publikut. Ai do të shitet prapë si një pakt për të mirën e Shqipërisë dhe shqiptarëve, kur më e mira për ta do të ishte largimi i kësaj kaste të kompromentuar politikanësh./ Tirana Today
Pse rrogat rriten në letra, por varfëria rritet në realitet?
