Fatos Nano refuzoi pjesëmarrjen në Kongresin e PS fundjavën e kaluar. Kur u largua nga pushteti në vitin 2005, ai nuk e “bekoi” ardhjen e Edi Ramës në krye të PS, sikurse ndodhi në PD në 2013-ën, kur Sali Berisha i la formalisht Lulzim Bashës drejtimin e PD. Ndërsa Berisha është sërish aty, dhe ka një ndikim vendimtar në selinë blu, Nano është tërhequr tërësisht në jetën private.
Vitet e para, e sulmoi rast pas rasti Ramën, në formën e presioneve, për një ëndërr të vjetër: zgjedhjen President i Republikës. Edhe pse në dy raste, 2007 dhe 2012, shanset i kishte të pakta, pasi në pushtet ishin demokratët, ai nuk pati mundësi të ishte në asnjë rast kandidat zyrtar i opozitës.
Rama, ishte zemëruar shpesh nga akuzat për korrupsion që lëshonte ndaj tij Nano. Ndaj nuk deshte ta ripërtërinte imazhin e tij publik, diçka që nesër mund t’i hapte telashe në parti. Vitet e fundit, të dy kanë arritur një pakt mossulmimi. Nano është detyruar nga rrethanat të harrojë ambiciet e veta. Por duket se nuk është i gatshëm të shkelë mbi dinjitetin e vet. Të shtunën, ai nuk u bë pjesë e dekorit të Kongresit të PS së Edi Ramës. Ai u ftua, dhe iu kërkua të mbante një fjalim.
Po për çfarë duhej të fliste? Për Rilindjen, pjesë e të cilës ai nuk është? Apo për PS-në e dikurshme, që sot ka humbur shumë nga identiteti i saj i majtë? Stafeta Nano-Rama në drejtimin e PS, prodhoi shumë baltë që ia hodhën shpesh njëri-tjetrit. Ndaj, Edi Rama ka zgjedhur modelin e PD. Ai po projekton që tani Erion Veliajn, si pasuesin e tij në krye të PS. Ashtu si Berishës, kjo do t’i garantojë vazhdimin e ndikimit në selinë rozë.
Nano është “viktimë” e mosmirënjohjes, Rama dhe Berisha janë të “përkëdhelurit” e fatit, që e ndërtuan me duart e tyre./ Tirana Today
