Jam Haki Doku, i datëlindjes 1996. Prezantohem me këtë moshë, që nga dita e aksidentit por dhe rilindjes time. Prezantohem kështu, pasi atëherë rifillova gjithë jetën time pas aksidentit.
Nuk them se nuk më kujtohet asnjë para tij. E mbaj mend shumë mirë. Por më pëlqen kjo pjesë e dytë e jetës, pasi ndihem më i vlerësuar me këtë që bëj tani. Kam marrë pjesë në Lojërat Para-olimpike të Londrës në vitin 2012, me karrocën time të veçantë në specialitetin e para-çiklizmit.
Nga ai moment, gjithnjë pas aksidentit mësova të zbres shkallët gjatë kohës që isha shtruar në spital. Fitova dy Rekorde Botërore Guinness. Njërin e fitova në Frankfurt, duke zbritur 2040 shkallë në 56 minuta.
Dhe rekordin tjetër e vendosa në Arenën e Milanos, duke përshkuar 120 km me karrocën që përdor përditë, dhe pa doreza. Ishte një rekord i jashtëzakonshëm, pasi unë dëshmova se edhe në këtë gjendje që jam është e mundur të merresh me sport.
Kjo është themelore pasi nuk e bëj këtë me një mjet sportiv, të kushtueshëm, por me atë që përdor çdo ditë dhe që më jep jetë. Të kalosh kufizimet e tua, do të thotë të jesh i pavarur.
Dhe të jesh i pavarur, do të thotë të jesh i vendosur. Në 20 vjet sakrificat që kam bërë kanë qenë të mëdha.
Përpiqemi t’i edukojmë fëmijët duke i angazhuar ata në aktivitete sportive, nëpërmjet të qenit të pavarur. E njëjta gjë vlen edhe për invalidët. Nëse nuk je i pavarur, do të thotë se nuk është e mundur të arrish objektivat e tua. Dhe kjo është thelbësore, pa menduar për problemin që mund të kemi.
PËRSHTATI TIRANA TODAY
