Nga: Mero Baze
Duket se Lulzim Bashës, më shumë i kam prishur punë duke e lavdëruar njëherë të vetme, se sa duke e sulmuar për vite të tëra. Në fakt, duke përshkruar qëndrimin e tij ndaj tërmetit, as kam dashur ta ndihmoj, as ta dëmtoj, por thjesht të konstatoj, se ai nuk po bën heroizëm, por po sillet si politikan normal.
Por të sillesh qoftë dhe një ditë si politikan normal në Partinë Demokratike, duket se është heroizëm.
Shikoj disa shkrime të kolegëve të mi, që kanë nisur ta mendojnë thellë këtë punë, dhe e lidhin dhe me një ripostim të Edi Ramës për mesazhin e Bashës, që e kam parë pasi kam botuar shkrimin.
Të tjerë duken të zemëruar që Lulzim Basha nuk bën siç i thonë ata, d.m.th luftë, ndësa Berisha tek portali i djalit si kishte mbajtur dot nervat, po ishte ulur vetë për t’i vënë Edi Ramës nja dhjetë epitete të reja, që t’i tregojë Lulzim Bashës se ‘je duke shkuar në rrugë të gabuar’.
Të dashur opozitarë!
Askush nuk po ua merr Lulzim Bashën.
Unë jo e jo, se e kam pasur njëherë, dhe ua kam falur. Nuk kam ndonjë respekt për karrierën e tij politike dhe as për ndonjë vegim të tij si udhëheqës. Por fakti që ai po sillet normalisht, nuk është në dorë time, por vendim i tij.
Dhe unë nuk mund të them që ai tani nuk po sillet si njeri normal. Po të sillej fjala vjen si Berisha, që ka zbuluar se tërmeti na ka ardhur nga “Syri i Kuçedrës”, të cilës i ka zënë grykën Edi Rama me 300 trajlerë, apo po të sillej si Ilir Meta, që vazhdon të na kërkojë llogari, pse ne na duket si i çmendur, kur thotë se unë parashikoj tërmete, natyrisht që do talleshim me të, ose do ta injoronim.
Këtu problemi nuk është Lulzim Basha që sillet si njeri normal dhe si politikan normal, së paku në fatkeqësi. Këtu problemi real qenka që opozita alarmohet nga normaliteti.
Anomalia qëndron tek fakti që kjo kategori opozitarësh, tërmetin e shikon si fat të mirë, që prodhoi fatkeqësi dhe sjelljen korrekte dhe solidare të Bashës, si fatkeqësi.
Akoma më keq janë ata gazetarë që brenda delirit të tyre, mendojnë se Lulzim Basha dhe Edi Rama, duhet të pajtohen dhe të ndahen kur t’i urdhërojnë ata, dhe jo kur janë “të dënuar” ta bëjnë këtë, për shkak të katastrofave si kjo që po përjeton vendi.
Askush nuk po e fton Lulzim Bashën të bëjë paqe me Edi Ramën. Së paku Edi Rama se ka kërkuar këtë.
Unë nuk hyj tek ata delirantë që mendojnë se komandojnë udhëheqësit, se çfarë duhet të bëjnë.
Askush nuk po kërkon ndonjë zgjidhje politike të imponuar nga tërmeti, edhe pse nuk është mëkat.
Por tërbimi se mos Lulzim Basha po bën ndonjë gjë me kokë të tij, pa pyetur Berishën, Metën dhe gazetarët që e kanë caktuar veten tutorë të Lulzim Bashës, e fyejnë dhjetëfish Lulzim Bashën, pasi duan t’i provojnë atij, se ai s’mund të bëjë asgjë pa leje të tyre dhe pa pyetur ata.
Ata, dhe jo unë, janë argumenti më i madh që Basha nuk ka ende një profil të pavarur nga politika e vjetër.
Hapi i parë që bëri, tregoi se politika i vjetër dhe gardianët e saj në shtyp, po i nxjerrin dhëmbët.
Unë nuk e kam fyer ndonjëherë kaq keq. Thjeshtë i kam thënë që je produkt i Berishës, siç është.
Por tërbimi me të cilin atë po e sulmojnë “se mos tradhton Berishën dhe Metën” provon se ata dhe jo unë, e quajnë Lulzim Bashën kukull në duar të tyre.
Nuk ua merr njeri nga duart. Le ta mbajnë e të argëtohen me të, nëse ai e pranon atë rol.
Por së paku mos ta fyejnë, pse sillet si politikan normal. Se duken si të dalë nga çmendina.
