Nga Mero Baze
Këmbëngulja për të bërë betejë politike kundër qeverisë dhe masave të jashtëzakonshme të saj, për të bllokuar epideminë, është një vendim i dëshpëruar i disa zyrtarëve të opozitës.
Epidemia është një betejë ku në fund të saj, të fituar janë ata që shpëtojnë. Ajo është një betejë e cila do të ketë të vdekur, të sëmurë rëndë, të falimentuar, të vuajtur, dhe mbi të gjitha të terrorizuar.
Kjo është një luftë që nuk zgjedh qeverinë, nuk zgjedh opozitën, nuk përzgjedh qytetarët, por përballohet nga të gjithë bashkë, si ushtarë. Heronjtë e kësaj lufte janë mjekët, infermierët dhe policët. Ata janë dhe komandantët e saj.
Këmbëngulja e opozitës për të bërë politikë me këtë situatë, shpërthimet aluçinante, të disa prej tyre, dhe Taskë Forcat alternative që bëjnë sikur merren me epideminë, por në fakt merren me qeverinë, do të jenë një kosto për ta, në fund të kësaj beteje.
Nuk jam ende i qartë përse vazhdon zelli i opozitës për të qenë pjesë e frontit opozitar kundër masave të qeverisë, por me sa duket, shija e hidhur që u la beteja për tërmetin, ku ata konsiderojnë se qeveria doli me popullaritet më të rritur, pasi përballoi betejën, mund të jetë një arsye. Por në fakt kjo duhet të jetë arsye për të heshtur, pasi mund t’ju përsëritet kjo disfatë.
Ky nuk është tërmet. Kjo nuk prek disa njerëz, të cilët ti i identifikon brenda dy ditësh. Kjo është një betejë e panjohur për të gjithë dhe e vetmja rrugë të dalësh i fituar është të bëhesh pjesë e një komande, e cila drejtohet nga mjekët dhe zyrtarët e shtetit, që e kanë detyrë të rrinë në terren.
Kur beteja të mbarojë, kur virusi të ketë ikur dhe ne do të jemi duke numëruar njerëzit e dashur që mund të mos i kemi më mes nesh, askush nuk do të kujtojë Sali Berishën, Petrit Vasilin, Lulzim Bashën, etj., që mendojnë se janë duke bërë politikë, por do falenderojnë Zotin që janë gjallë.
Rruga më e mirë që opozita të mos bëhet e urryer në këtë histori, është të sillet si gjithë qytetarët e tjerë, të mbyllet në shtëpi, të vetëkarantinohet, dhe të mos u ngrejë nervat qytetarëve duke i terrorizuar.
Edi Rama e ka detyrim, por dhe dënim, të merret me këtë krizë. Ai natyrisht që do të bëjë gjithçka që dhe të qetësojë situatën dhe të informojë qytetarët dhe të ashpërsojë masat, edhe të na detyrojë të rrimë brenda, edhe t’i mbyllë gojën shtypit apo politikanëve që përhapin panik. Kryeministri nuk është zgjedhur si kryeministër i epidemisë, dhe mos i kërkoni që në këtë situatë lufte, ai të jetë kampion i të drejtave të njeriut. Ai dhe gjithë qeveria, kanë detyrim të sigurojnë maksimalisht vetëm të drejtën për jetën. Të drejtat e tjera, prisni kur të mbarojë epidemia.
Ndaj çdo përpjekje për t’i bërë karshillëk masave të qeverisë, dhe akoma më keq opozitë alternative për çdo masë që merr qeveria, vetëm sa e rreshton opozitën në anën e të humburve nga kjo betejë. Jo të atyre që fatkeqësisht mund të humbasin jetën, por atyre që kanë humbur të drejtën për të mbrojtur jetën e qytetarëve.
