Më 5 shtatori 2016, Vatikani e shpalli Nënë Terezën shenjtore. Humanistja e madhe shqiptare ndërroi jetë më 5 shtator 1997, në moshën 87-vjeçare. Ajo ia dedikoi jetën Zotit dhe të varfërve të Indisë. Megjithatë jeta e saj, nuk ka qenë aspak e lehtë. Në 40 vitet e fundit te jetës, ajo ka pasur një krizë të besimit tek Zoti. Kjo dëshmohet nga dhjetëra letra, të cilat tregojnë se ajo ndjehej e vetmuar, dhe në një gjendje shpirtërore të rënduar.
“Unë e thërras, por aty nuk përgjigjet askush. Unë nuk kam besim. Nuk guxoj t’i shqiptoj fjalët dhe mendimet që mbërthejnë në zemrën time”- shkruante ajo në njërën nga letrat.
Më shumë se 40 letra të tilla u botuan për herë të parë në një libër, të redaktuar nga reverendi Brian Kolodiejchuk, një mik i saj i ngushtë. Ai shkroi se gjatë 40 viteve të fundit, Nënë Tereza nuk e ndjeu Zotin në zemrën e saj. Ky libër nxiti kritika mbi Nënë Terezën. Pati klerikë që e kundërshtuan shenjtërimin e saj. Por Selia e Shenjtë reagoi prerë, duke i hedhur poshtë kritikat.
Për Vatikanin dyshimi është një veti e shpirtit dhe dobësisë njerëzore. Ai përmendi faktin se në disa raste edhe vetë Jezu Krishti u tundua të mohonte Atin e tij, dhe të bënte pakt me djallin. Por në fund ajo që ka rëndësi, është vepra që la pas Nënë Tereza.
Për të certifikuar shenjtërimin, Selia e Shenjtë, vërtetoi 2 shërime sëmundjesh të rënda. Në pamundësi të shpjegimeve shkencore, ato u cilësuan si mrekulli të realizuara nga Nënë Tereza me ndihmën e Zotit./ TIRANA TODY