Nënkryetari i KQZ-së, Denar Biba, deklaron se 30 qershori i dha fund pazareve të politikanëve të opozitës, që sipas tij donin të zëvendësonin rregullat që detyron Kushtetuta.
Përmes një statusi në Facebook, Biba sulmon edhe Presidentin e Republikës, teksa shprehet se ai dështoi të sillej si një i tillë duke u shndërruar kështu në një dado të politikës dhe garant i interesave të saj.
“Politika shqiptare vijon të shfaqet miope dhe pragmatiste, çka e bëri të domosdoshme (përsëri!) ndërhyrjen e partnerëve perëndimore, të cilët bënë diferencën duke vendosur kahun e detyrueshëm të lëvizjes së vendit, edhe pse me minimumin e taktit diplomatik. Fundja kështu i do mushka drutë! Për shkak të eksperiencës me sistemin, partnerët ndërkombëtare kuptuan se piruetat demokratike po bëheshin në dëm të Shtetit të së drejtës dhe se nuk mund të ketë “shtet demokratik” nëse shteti degradon nga rregulla në pazare”, shkruan ai ndër të tjera në postimin e tij.
Statusi i plotë:
Kur zgjedhjet behen vetem si leksion.
Viti 2019, nga aspekti politik, perben nje periudhe e cila me vone, kur mendjet e turbullta dhe egot per pushtet te qetesohen, shpresoj se do te identifikohet si koha kur marreveshja e madhe, Kushtetuta, prevaloi ndaj marreveshjeve te vogla apo pazareve individuale te politikaneve qe synuan ti mbivendosen.
Marreveshjet ndermjet ketyre te fundit jane dicka normale, por ato duhet te jene parimore dhe jo perpjekje per te shmangur rregullimet kushtetuese. 30 qershori 2019 eshte nje dite historike jo sepse u zhvilluan zgjedhje, por sepse ndaluan nje trend oportunist sipas te cilit pazaret mes politikaneve po zevendesonin rregullat qe detyron Kushtetuta. Kushtetuta eshte marreveshja mes qytetareve dhe pushtetareve e si e tille ka perparesi ndaj cdo marreveshje qe pushtetaret bejne me njeri tjetrin.
Per fat te keq, si rralle ndonjehere, kete radhe edhe Presidenti i Republikes deshtoi te sillej si Kreu i Shtetit dhe garant i Kushtetutes duke u sjelle si dado i politikes dhe garant i interesave te saj e jo te shtetit.
Politika shqiptare vijon te shfaqet miope dhe pragmatiste, çka e beri te domosdoshme (perseri!) nderhyrjen e partnereve perendimore, te cilet bene diferencen duke vendosur kahun e detyrueshem te levizjes se vendit, edhe pse me minimumin e taktit diplomatik. Fundja keshtu i do mushka drute! Per shkak te eksperiences me sistemin, partneret nderkombetare kuptuan se piruetat demokratike po beheshin ne dem te Shtetit te se drejtes dhe se nuk mund te kete “shtet demokratik” nese shteti degradon nga rregulla ne pazare.
KQZ, me sakte shumica e ndricuar e tij, me vetedije zgjodhi rrugen e veshtire e te pashkelur te qendreses perballe paligjshmerise. Mesa kuptoj, ky eshte vetem fillimi. Por ne beme nje zgjedhje. Me kosto, shoqerore e personale, por te domosdoshme. Duke injoruar interesat meskine dhe planet individuale ne iu pergjigjem thirrjes se ligjit dhe te Kushtetutes. Nese per dike keto fjale duken klishe e retorike boshe, ky eshte problemi i tij. I madh.
Zgjedhjet per pushtetin vendor sot perfundojne me shpalljen nga KQZ te rezultatit perfundimtar, por nuk duhet te harrojme se ky rezultat nuk ishte qellimi real i ketij procesi, keshtu si u katandis. Perkundrazi! Sa i perket vete rezultatit, ai u kuptua qe perpara dites se votimit dhe kjo eshte me se paku e trishte. Por kater vite, deri ne zgjedhjet e ardhshme vendore, ndonese duken shume ne jeten e nje njeriu, nuk jane asgje ne perpjekjen e nje kombi per vendosjen e demokracise liberal-kushtetuese. Ndaj, synimi perfundimtar i procesit (te sforcuar) nuk ishin zgjedhjet ne vetvete, por leksioni shtetformues per klasen politike shqiptare, ende te papjekur. Ca politikane iu perplasen deren mandateve te sigurta, ca te tjereve mandatet iu zune deren.
Per sa na takon ne, qytetareve te thjeshte a funksionareve publike te ketij vendi, s’na mbetet veçse te vazhdojme te besojme te sistemi, me deshiren e mire se leksioni eshte marre nga politikanet dhe se nuk do kemi me braktisje te parlamentit apo te zgjedhjeve ne te ardhmen.
Tridhjete vite perpjekje per demokraci dhe shiko sa pak kemi arritur! Historia, thone, eshte mesuese e mire, por popujt jane nxenes te keqinj. Sidoqofte nuk eshte kurre vone per te dale nga zona e mbetsave.