Para vitit 1975, gratë islandeze që punonin jashtë shtëpisë, fitonin më pak se 60 për qind në krahasim me burrat. Ndaj më 24 tetor 1975, ato nisën një grevë të përgjithshme në ishullin e vogël. Të udhëhequra nga organizatat e grave, ato nuk shkuan atë të premte në punët e tyre, nuk bënë asnjë punë shtëpie, dhe nuk u morën me fëmijët. As mijëra burra, nuk shkuan në punë, pasi qëndruan në shtëpi të kujdeseshin për fëmijët.
Llogaritet që 90 për qind e grave islandeze, morën pjesë në atë grevë. Të gjitha fabrikat e përpunimit të peshkut u mbyllën, pasi punëtorët në to ishin kryesisht gra. Gjatë asaj dite, 25.000 gra nga një popullsi e përgjithshme prej 220.000 njerëzish, u mblodhën në qendër të Rejkjavikut, kryeqytetit të Islandës. Ajo grevë, e vendosi qeverinë nën një presion të madh.
Zyrtarët nuk donin as ta imagjinonin, se çfarë do të ndodhte nëse kjo situatë do të zgjaste me javë apo muaj. Ndaj brenda pak ditësh, parlamenti i Islandës miratoi një ligj, që garantoi që vitin e ardhshëm pagën e barabartë mes grave dhe burrave. Të drejtat e grave, u zgjeruan gjithnjë e më shumë.
Dhe në vitin 1980, Islanda zgjodhi Vigdis Finnbogadotr , presidenten e parë grua në botë të zgjedhur në mënyrë demokratike. Islanda është një vend i vogël, por që i dha botës një shembull të madh:Të drejtat fitohen, dhe gjërat ndryshojnë, kur të gjithë bëhen bashkë./ TIRANA TODAY
