Përsëritja e vazhdueshme e gënjeshtrave. Propagandisti i Hilerit, Jozef Gëbels thoshte dikur: Nëse një gënjeshtër përsëritet shpesh, ajo bëhet e vërtetë.
Polarizojnë gjithçka në dy anët e një debati. Politikanët përdorin shpesh termat “ne” dhe “ata”, i përçajnë njerëzit, në mënyrë që ata të lënë mënjanë interesin e përgjithshëm.
Ata fajësojnë gjithmonë për problemet e qytetarëve jo veten, por “tjetrin” në kampin kundërshtar. Kjo strategji, është përdorur me shumë efikasitet që nga koha e Adolf Hitlerit.
Çdo lajm që nuk del nga goja e udhëheqësit, konsiderohet i dyshimtë. Shembulli më i qartë është sot Rusia, ku Vladimir Putin është bërë etaloni i së vërtetës.
Ata i thjeshtëzojnë gjërat, duke arritur të krijojnë iluzionin se i kuptojnë hallet e njerëzve dhe kanë gati zgjidhjen. Në shumë raste, kjo nuk rezulton e vërtetë.
Ata bëhen më të mëdhenj në mendjen e qytetarit. Shembulli më radikal është familja Kim në Koreja e Veriut, që u mëson fëmijëve se ata janë realisht Zota dhe krijues të botës.
Ata ju bëjnë gjithmonë të mendoni se jeni të rrethuar nga një armik më i fortë. Rreziku i jashtëm, përdoret shpesh për të tubuar njerëzit rreth udhëheqësit autoritar.
Ata i referohen gjithmonë emocioneve, në vend të logjikës. Qytetarët shndërrohen në militantë fanatikë, dhe harrojnë se ata në kampin tjetër janë qenie njerëzore, me qëllime të mira, dhe jo një armik i rrezikshëm që duhet luftuar.
