Bledar Kola është nga Tirana dhe është një specialit i gatimit të ushqimit të shëndetshëm, si dhe një emër i ri në mesin e kuzhinierëve në Shqipëri. Restoranti i tij Mullixhiu, në vitin 2017 nga revista amerikane Hollywood Magazine u fut në listën e dhjetë restorantet më të mira në Evropë për shkak të asaj që e karakterizon atë, me gatime: shqiptare, lokale dhe bio, shkruan Tirana Today.
33-vjeçari ulet në heshtje në një nga tavolinat e restorantit të tij për të pirë një lëng shege. Restoranti është mbyllur sot, pasi një n atë më parë ishte organizuar një dasmë, dhe ai kishte rënë vonë për të fjetur. Por lodhja duket se nuk ka përparësi ndaj tij, i cili me entuziazëm tregon rilindjen e kuzhinës së vjetër dhe kthimin e shqiptarëve në traditë.
“Përfshirja në listën e restoranteve më të mira evropiane ishte një surprizë dhe shpresoj se kjo mund të ndihmojë biznesin. Klientët tanë janë kryesisht turistë. Ne kemi për të bindur se edhe më shumë njerëz të vendit në të ardhmen do të frekuentojnë restorantin”, tha Bledar Kola, raporton albanianews.it.
Restoranti ndodhet në bodrumin e një ndërtese shumëkatëshe të ndërtuar në vitet shtatëdhjetë dhe nga brenda duket si një vend tradicional. Muret, tavolinat karriget dhe ccdo gjë është e bërë prej druri. Përbërësit e kuzhinës vijnë nga fermerët e Shqipërisë së veriut, ku janë të gjitha produkte bio. Menuja ndryshon sipas sezonit; mishi, misri, djathë, peshk dhe bukë janë përbërësit kryesorë.
Nga pjatalarësja në kuzhinier
Jeta e Bledar Kola mund të jetë material për një film Hollivudi: rruga që çoi një djalë të varfër për t’u bërë kuzhinier. Ai ishte 15 vjeç kur u largua nga Shqipëria në vitin 1999 për të kërkuar punë në Londër për të ushqyer veten dhe nënën e tij. Këto ishin vitet e emigrimit të madh. Papunësia dhe varfëria ishin të përhapura në fshatrat shqiptare, kështu që Kola kërkoi një hua nga xhaxhai i tij për biletën dhe u nis për në Londër.
Londra, për një djalë aq të vogël mund ta fustë në “rrugë të keqe”, por Kola ishte me fat dhe fillon të punojë si pjatalarëse në një restorant.
“Shefi im ishte japonez. I laja thika e tij shumë herë në ditë dhe pashë se me sa ëmbël ai priste perimet dhe kjo gjë që më bëri përshtypje “- thotë kuzhinieri.
Një vit më vonë ai punoi në kuzhinën e një klubi golfi ku fati e ndihmoi përsëriku: zëvendës-kuzhinier, ishte një austriak, i cili e bindi atë të regjistrohej në një shkollë gatimi.
Viti 2009 e zuri Kokën në Londër, ku ai dëgjon për mundësi të reja dhe shpresonte që të kthehej në Shqipëei. Restorantet sapo hapeshin në Tiranë dhe kërkonin ushqime dhe menu nga jashtë vendit, për këtë arsye, me diplomën e kuzhinierit në xhep dhe një eksperiencë e fituar, Kola kthehet në shtëpi.
“Gjithkush më tha se isha i çmendur, por Londra ishte i mërzitshme”, shprehte sot Kola.
Fillimisht ai është marrë me një restorantet franceze të Tiranës, por pa ndonjë kënaqësi të veçantë. Në vitin 2010 dhe 2011 ai shkoi në restorantin famëkeq të Nomës në Kopenhagë si një ‘trainer’.
“Në fundjavë ne do të shkonim në pyll për të mbledhur manaferrat dhe bimë të egra. Ne po përjetonim gjëra të reja me atë që natyra na ofroi, Noma ndryshoi jetën time përgjithmonë. “
Pjesa e fundit e enigmës së karrierës së Kola vjen nga ekspolueri i kuzhinës suedezi Magnus Nilsson. Në mes të pyllit Jatmaland, në restorantin Faviken Magasinet, hani vetëm atë që natyra ju ofronte.
Kola donte të mësonte nga Nilsson, kështu që ai shkoi në Stokholm, rrugës për të shkuar tek restoranti i tij ai humbet:
“Ishte duke u errësuar, ishte dimër dhe nuk pashë asnjë dritë. Së fundi një makinë u ndal, shoferi më tha se restoranti ishte ende larg dhe për këtë e pyeta nëse mund ta kaloj natën me të. Ai më pyeti se nga kam ardhur, i thashë se isha shqiptar dhe më tha që duhet ta pyesë gruan e tij”.
Por, Kola tregon me një buzëqeshje të zymtë, se që atëherë ai jo vetëm që ka dashur të ringjallë kuzhinën shqiptare, por edhe të shkatërrojë reputacionin e Shqipërisë si një vend kriminal.
“Këtu në Shqipëri është e natyrshme të ofrohet dhoma për strehimin e ndonjë të huaji. Duhet të bëhemi të njohur në botë për mikpritjen tonë bujare”. TIRANA TODAY
