Rezultatet paraprake të një studimi mbi cilësinë e detit në mbarë vendin gjatë bllokimit për shkak të koronavirusit në Itali, tregojnë një ulje prej më shumë se 30 përqind të ndotësve nga mbeturinat njerëzore dhe bujqësore që derdhen në detet pranë Romës.
Por zyrtarët thonë se është shumë shpejt për të arritur në përfundimin se bllokimi ishte arsyeja e vetme, pasi zhvendosja e rrymave të detit dhe reshjeve të kufizuara gjithashtu mund të jenë faktorë ndikues.
Gjiri i Napolit u braktis, si rezultat i bllokimit të gjatë të Italisë për të parandaluar përhapjen e COVID-19.
Marco Lupo, drejtori i përgjithshëm i agjencisë mjedisore të rajonit të Lazios, thotë se rezultatet paraprake të një ankete mbarëkombëtare të ministrisë së Mjedisit, tregojnë për një ulje prej mbi 30 përqind të ndotësve të azotit dhe fosforit që gjenden në ujërat e zeza dhe mbetjet e tjera në zonën bregdetare të rajonit, krahasuar me dy vitet e fundit.
Ai beson se eleminimi i turizmit, pasi Italia urdhëroi izolimin më 10 mars, uli numrin e vizitorëve në rajon, duke ulur kështu nivelin e ujërave të zeza nga gati 30 milion turistët që vizitojnë normalisht kryeqytetin çdo vit.
Bllokimi gjithashtu bëri që italianët të mos vërshonin në shtëpitë e tyre të pushimeve, ashtu si çdo pranverë – një fenomen që zakonisht mbingarkon impiantet lokale për trajtimin e ujit dhe rezulton në rritje të ndotësve që derdhen në det.
“Këtë vit, qytetet bregdetare kanë qenë shumë më pak të populluara, krahasuar me të njëjtët muaj të viteve të kaluara, duke zvogëluar barrën antropike. Ne e dimë se në këto zona impiantet e administrimit të ujërave të zeza nuk mund të vazhdojnë të përballojnë fluksin masiv të njerëzve gjatë verës”.
Shkencëtarët tashmë kanë dokumentuar ndryshime ekologjike në të gjithë botën si rezultat i bllokimeve nga COVID-19.
Në brigjet e Italisë, destinacione të njohura, të pacenuara, por herë pas here të ndotura, efektet e dukshme të bllokimit janë kudo.
Me gjirin e Napolit, zakonisht të ngarkuar, por tani të pastruar nga ngarkesat, anijet e lundrimit dhe kroçeret, delfinët që zakonisht shfaqen vetëm larg brigjeve në Mesdhe, tani i sheh pranë bregut.
Për të shfrytëzuar këtë moment të veçantë të ofruar nga bllokimi, Ministri i Mjedisit i Italisë Sergio Costa më 15 Prill udhëzoi rojet bregdetare dhe agjensitë e tjera të zbatimit të ligjit që të punojnë me autoritetet rajonale të mjedisit për të marrë mostrat e ujit, për të monitoruarn dhe vlerësuar ndryshimet e detit në 8,000 kilometra të vijës bregdetare të Italisë.
Costa vuri në dukje se urgjenca e COVID, ndërsa tragjike duke pasur parasysh humbjen e jetës nga virusi, ofroi një mundësi të paparë për të “fotografuar” detet e Italisë.
Rezultatet do t’i ofrojnë vendit një mënyrë për të rinisur prodhimin e qëndrueshëm industrial dhe për të krijuar një normalitet të ri.
Admirali i Rojes Bregdetare Vincenzo Leone, përgjegjës për rajonin e Lazios, thotë se ishte e përshtatshme të shfrytëzohej momenti për të kuptuar nëse efektet e një eliminimi të turizmit dhe ngarkesave kishin vërtetë një efekt në cilësinë e ujit.
“Deti tha diçka, ne e dëgjuam dhe po e kontrollojmë. Sepse imazhet, si nga sipërfaqja, ashtu edhe nga nënuji, nuk mund të jenë plotësisht sqaruese. Në këtë mënyrë, ne do të jemi në gjendje të kemi një analizë të plotë të asaj që ndodhi në det gjatë kësaj periudhe”.
Për peshkatarët që janë në portin kryesor industrial të Romës në Civitavecchia, bllokimi është shoqëruar me një rritje të peshkimit, që është i rregulluar për të parandaluar peshkimin e tepërt.
Në prill, për shembull, peshkatarët kapën 60,000 kilogram peshk, krahasuar me 52,000 kilogram vitin e kaluar.
Roberto Arciprete, biolog detar me kooperativën lokale të peshkimit në Civitavecchia, beson se mungesa apo pakësimi i trafikut detar – anijeve të lundrimit, trageteve, kroçerave dhe madje edhe anijeve të gjuetisë pa leje – rezultuan në më shumë peshq më afër bregut.
Admirali Leone thotë se rezultatet e studimit do të publikohen nga Ministria e Mjedisit dhe do të ndihmojnë në drejtimin e politikave në të ardhmen. /Voa
