Analistët vendas dhe të huaj e kishin paralajmëruar prej kohësh, se ngritja e Gjykatës Speciale për krimet e luftës në Kosovë me seli në Hagë në Holandës, do ta trondiste fort politikën kosovare. Ramush Haradinaj, dha pak ditë më parë dorëheqjen për herë të dytë pas 14 vitesh nga posti i kryeministrit të Kosovës. Pasi është thirrur në cilësinë e të pandehurit të dëshmojë në lidhje me akuzat për krime lufte, në të cilat dyshohen se janë përfshirë ish-drejtues të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës.
Akti i tij çon në rrëzimin e qeverisë, dhe shkuarjen e vendit drejt zgjedhjeve të reja parlamentare. Debatet e forta në Kosovë, por edhe në Shqipëri, e lidhin këtë dorëheqje të imponuar të Haradinajt, me tarifën 100 për qind që a imponoi vitin e kaluar ndaj mallrave që hyjnë në Kosovë nga Serbia dhe Bosnja, vendim të cilit i qëndroi deri në largimin e tij si kryeministër, pavarësisht presionit të hapur dhe të fortë nga Shtetet e Bashkuara të Amerikës dhe Bashkimi Evropian.
Uashingtoni më shumë sesa Brukseli, ka ngut të shohë arritjen sa më shpejt të një marrëveshje përfundimtare për normalizimin e marrëdhënieve mes Kosovës dhe Serbisë, qoftë edhe përmes disa shkëmbimeve territoriale, për t’i dhënë fund konfliktit shekullor mes shqiptarëve dhe serbëve në këtë rajon problematik të Evropës.
Presidenti amerikan Donald Trump, mburret gjerësisht me aftësitë e tij të veçanta si marrëveshje-bërës. Ndaj në politikën e jashtme, ai është fokusuar kryesisht në zgjidhjen e 4 problemeve më të nxehta të momentit:konflikti Kosovë-Serbi, ai Izrael-Palestinë në Lindjen e Mesme, çështja e programit të bërthamor të Iranit, dhe bindja e Koresë së Veriut për të de-nuklearizuar Gadishullin Korean.
Nuk është rastësi që përmes letrave të veçanta, Trump inkurajoi pak muaj më parë presidentët Aleksandër Vuçic dhe Hashim Thaçi që të zgjidhnin sa më shpejt mosmarrëveshjet mes 2 vendeve, dhe më pas ai i pret në Shtëpinë e Bardhë për të firmosur para mediave marrëveshjen historike.
Gjyqi i fundit ndaj Haradinajt zgjati mbi 7 vite, në vitet 2005-2012, dhe në fund ai u shpall i pafajshëm. Në kontekstin e ngjarjeve të fundit, mund të mendohet se kryeministri i ri që do të dalë nga zgjedhjet e parakohshme, do të dëgjojë këshillën e Perëndimit, dhe do të anulojë tarifën shtesë për mallrat serbe.
Megjithatë, presidenti Hashim Thaçi nuk do të ketë aspak të lehtë të vazhdojë në këto kushte dialogun me homologun e tij serb Vuçiç, pasi një pjesë e mirë e opinionit publik në Kosovë, dyshon se kjo gjykatë mund ta njollosë luftën e drejtë të UÇK dhe në tërësi të shqiptarëve të Kosovës për çlirimin nga sundimi i përgjakshëm serb.
Ndërkohë, është interesant fakti që në një sondazh të zhvilluar në fillim të këtij viti në Kosovë mbi ngritjen e kësaj gjykate, gati 60 për qind e shqiptarëve ishin në parim pro saj, duke arsyetuar se kjo gjykatë ishte një kusht i Bashkimit Evropian, dhe se ajo mund t’i jepte fund të gjitha dyshimeve mbi luftën e UÇK, duke bërë ndarjen mes ushtrisë dhe elementëve të veçantë të saj.
Arsyeja kryesore e ngritjes së kësaj gjykate, janë dështimet e njëpasnjëshme të Gjykatës Ndërkombëtare për Krimet e Luftës në Hagë, për të vërtetuar akuzat e prokurorëve të saj dhe dënuar fajtorët. Kështu Haradinaj dhe ish-komandatët e tjerë të UÇK, janë akuzuar për burgosjen, torturimin, vrasjen dhe trafikimin e organeve të qindra serbëve, romëve dhe shqiptarëve të dyshuar si bashkëpunëtorë të armikut, kryesisht anëtarë dhe drejtues të Lidhjes Demokratike të Kosovës, të drejtuar për shumë kohë nga legjendari Ibrahim Rugova. Megjithatë gati të gjithë në fund janë liruar nga akuzat, dhe janë shpallur të pafajshëm.
Ish-kryeprokurori zviceran Dick Marty pretendoi në një raporti të tijin në vitin 2010, se një shtëpi në një fshat në rrethit të Matit në Shqipëri, ishte baza e UÇK-së, ku ishin kryer transplantet e organeve të serbëve, që më pas u vranë.
Mbi të ashtuquajturën “shtëpi e verdhë”, ku banon edhe sot familja Katuçi, mediat botërore rrëfyen histori të përbindshme, të denja për një film horror. Megjithatë ekspertët ndërkombëtarë, që shqyrtuan me imtësi çdo milimetër të asaj shtëpie në kohë të ndryshme, që në fillim të viteve 2000, nuk kanë gjetur ndonjë asnjë provë domethënëse që të mbështesë një pretendim të tillë.
Vetë Marty, u justifikua me pretendimin se provat që ai kishte gjetur ishin shkatërruar qëllimisht nga prokurorët e Gjykatës së Hagës. Në fakt, besueshmëria e kësaj gjykate, është vënë jo pak në dyshim kohët e fundit, por jo për ”shtëpinë e verdhë”.
Tre vjet më parë, Gjykata e Hagës shpalli të pafajshëm pas vdekjes ish-presidentin e Serbisë, Sllobodan Milosheviç nga akuzat për krimet që u kryen gjatë viteve 1992-1995 në luftën e Bosnjës. Sipas trupit gjykues nuk kishte prova të mjaftueshme, që të tregonin se Millosheviçi kishte rënë dakord me planin e Radovan Karaxhiçit, për të spastruar Bosnjën nga myslimanët dhe kroatët.
Gjykata i është referuar dukshëm mungesës së ndonjë prove të shkruar, të ndonjë urdhri me shkrim të atij që për shumë vite u quajt nga mediat perëndimore si “Kasapi i Ballkanit”, për vrasjen e kroatëve, boshnjakëve myslimanë dhe shqiptarëve të Kosovës.
Në fakt, edhe udhëheqësit nazist Adolf Hitler nuk iu zbulua asnjë urdhër vetjak për Holokaustin apo masakrat ndaj miliona njerëzve të tjerë. Por bota e pa dhe e sheh ende sot si përgjegjësin kryesor për Luftën e Dytë Botërore, dhe me shumë gjasë ai do të ishte i pari që do të ekzekutohej me vdekje në Nurenberg, në rast se do të ishte kapur i gjallë.
Në një artikull të portalit “EUobserver” në fillim të vitit 2018, paralajmërohej se Gjykata Speciale mund të hetojë edhe vëllain e Ramush Haradinajt, Dautin si dhe ish-shefin politik të UÇK, sot presidenti aktual i Kosovës, Hashim Thaçi, që gjatë luftës njihej me nofkën “Gjarpri”.
Nëse Thaçi do të merret shumë shpejt i pandehur, kjo do të thotë se Gjykata Speciale e ka këtë herë shumë seriozisht sqarimin njëherë e mirë dhe në mënyrë profesionale të akuzave që rëndojnë mbi UÇK-në.
Por nëse ai është projektuar të vazhdojë të qëndrojë president, derisa të nënshkruhet marrëveshja përfundimtare me Vuçiç, atëherë rezulton se as kjo Gjykatë Speciale nuk do të japë drejtësi, por është ngritur për t’u përdorur si një mekanizëm presioni, për t’i bindur shqiptarët e Kosovës të pranojnë t’i japin Beogradit veriun e Mitrovicës, në këmbim të komunave shqiptare të Preshevës, Bujanocit dhe Medvegjës në jug të Serbisë./ TIRANA TODAY
