“The Economist”
Një nacionalist italian, që bashkon forcat me një gjerman dhe që premton “një ëndërr të re evropiane” siç e quajti atë Mateo Salvini, shkakton natyrshëm habinë e shumëkujt. Gjithsesi, Salvini, kreu i partisë italiane Lega Nord, u takua disa ditë më parë në Milano me Jorg Meuten e Alternativës për Gjermaninë (AfD), ndërsa njoftoi formimin e një koalicioni të ri në parlamentin e ardhshëm evropian.
Meuten tha se koalicioni do të quhet Aleanca Evropiane për Popujt dhe Kombet. Dhe, sikurse u shpreh Salvini, synimi ishte “bërja bashkë e grupeve, me të cilat nuk kemi bashkëpunuar më parë”. Geil Mekelroi, politologe në Trinity College në Dublin, që ka bërë një studim mbi Parlamentin Europian, tha se ka të ngjarë që e djathta ekstreme, të shënojë njëfarë rritje në zgjedhjet evropiane më 23 dhe 26 maj.
“Por ka një histori të gjatë të partive populiste, që formojnë grupe ,dhe që më pas mbeten në periferi”– thotë ajo. Për fatin e keq të Salvinit, asnjë nga liderët e partive që ai kishte shpresuar të tërhiqte tek grupimi i tij i ri, nuk e duk në Milano. Lëvizjet e krijuara për të mbrojtur interesat kombëtare, dhe për të lartësuar identitetin kombëtar, kanë në përgjithësi prirjen të mbeten dytësore.
Qeveria e Jarosllav Kazinski në Poloni, dhe ajo e Viktor Orbanit në Hungari, kanë kohë që kanë bërë veshin shurdh ndaj lutjeve të Italisë për një rishpërndarje brenda BE-së, të azilkërkuesve që vijnë nga Afrika. Ky problem ka tani një zgjidhje radikale:motoja e re e të djathtës populiste, është se përgjigjja për këtë, është mbyllja e kufijve të Evropës.
Por dakordimi mbi politikën ekonomike, do të jetë edhe më i vështirë. AfD dhe grupimet e tjera të djathta të Evropës Veriore, mbështesin pikërisht llojin e masave shtrënguese fiskale, që Salvini pretendon se po pengojnë ecurinë e ekonomisë italiane.
Të dhënat inkurajuese për muajin shkurt, rritën shpresat se pas 2-tremujorësh në rënie në gjysmën e dytë të vitit 2018, Italia mund të niste të dilte nga recesioni. Por tabloja mbetet e zymtë. Një ditë më parë, kabineti e uli parashikimin e rritjes për vitin 2019, nga 1 në 0.2 për qind.
Ai pranoi gjithashtu se për pasojë, Italia do të dështonte në përmbushjen e objektivave me të cilat ra dakord me Komisionin Evropian, për deficitin buxhetor dhe borxhin publik. Ngadalësimi ekonomik, mund të shpjegojë shenjat e para të dobëta, që rritja e mbështetjes për Salvinin, e nxitur kryesisht nga qëndrimi i tij i ashpër mbi emigracionin, mund të ketë mbërritur kulmin.
Që nga zgjedhjet e përgjithshme në marsin e 2018-ës, kur Lega fitoi më pak se 18 për qind të votave, sondazhet kanë treguar rritjen e vazhdueshme të popullaritetit të saj.
Por një sondazh i publikuar më 1 prill, zbuloi se ajo kishte nisur të binte për herë të parë, me 0.5 për qind. Aktualisht, Salvini po merr ndër sy një rrezik të madh, si në rrafshin politikisht, ashtu edhe ekonomik. Ai ka rritur shpresat e miliona italianëve, të cilët do të zhgënjehen shumë, nëse ai nuk arrin të mbajë premtimet.
Ka pak hapësirë për ulje taksash, për shkak të një marrëveshjeje të arritur me Komisionin Evropian në vitin 2011, në kulmin e krizës së euros. Dhe kjo do të thotë, se qeveria duhet të gjejë të paktën 23 miliardë euro shtesë tek n të ardhurat, ose të ulë shpenzimet për të shmangur rritjen e TVSH, që tashmë është e lartë në nivelin 22 për qind.
Salvini, shpreson të mos i duhet të respektojë për shumë kohë, rregullat e stabilitetit fiskal të eurozonës. Ai ka parashikuar në mënyrë të përsëritur, një fitore populiste në votimin e muajit të ardhshëm, që do të transformojë mendimin e KE, dhe se do të nxisë një zbutje të kufizimeve fiskale që rëndojnë mbi Italinë.
Por këtu ka disa pengesa. Baza për grupimin e tij të ri, është një aleancë ekzistuese që përfshin Legën e tij dhe Tubimin Kombëtar dhe Marin Lë Penit në Francë. Sondazhi i fundit, parashikon që ky grupim të fitojë 61 nga 705 vendet në parlamentin e ardhshëm (me përjashtim të Britanisë). Kjo është më pak sesa numri i tre aleancave të tjera.
AfD, mund të kontribuojë ndoshta me 13 vende të tjera. Nëse Salvini mund të mbështet tek Fidesz e Orbanit në Hungari, që tashmë është pezulluar nga blloku kryesor konservator në Parlamentin Evropian, dhe Partia Ligj dhe Drejtësi e Jarosllav Kazinskit në Poloni, ai mund të rrisë numrin e votave në më shumë se 100 vende.
Por edhe në rastin e fundit, aleanca do të mbetet shumë prapa grupeve konservatore dhe socialiste. Pengesa tjetër? Qeveritë kombëtare, dhe jo parlamenti, nxjerrin kandidatët për komisionin, edhe pse është parlamenti ai që jep miratimin. Që nga hyrja në qeveri, Salvini e ka treguar veten të jetë një njeri i spektaklit. Por atij do t’i duhet të kujdeset në javët e ardhshme, që të mos dështojë në një mënyrë të tillë./ Përktheu për Tirana Today, Alket Goce
Pse rrogat rriten në letra, por varfëria rritet në realitet?
