2 vite më parë, kryefamiljari i familjes Gorreja ndërroi jetë si pasojë e një smëundje të rëndë. Duke lënë pas veç dësëhpërim për dy vajzat dhe Elsën. Por, veç agonisë dhe dëshpërimit për humbjen e të atit, për ato nuk ka asnjë ditë të qetë. Jetojnë në një shtëpi me gjyshen, e cila është duke ia bërë jetën ferr mbesave.
“Nuk mundem të vazhdoj më me atë idenë që babin nuk e kam. Me idenë që do vijnë, do të bërrtasin. Të mallkojnë ditë-natë, nuk të duan sado pak. Nuk ka asnjë shpresë, nuk i kam bërë asgjë. Nuk e di pse nuk na duan.
Përballë dhimbjes për humbjen e njeriut të shtrenjtë, ato vuajnë për bukën e gojës dhe mungesën e një shtepie pasi dhe ajo që jetojnë nuk është e tyre.
“Gjyshja nuk na flet, sepse në këtë shtëpi ajo na trajton sikur nuk ekzistojmë. Bërrtet, na mallkon, do vetëm që të ikim nga këtu, sepse nuk jemi asgjë për të. Askush nuk vjen të na ndihmojë. Ku të iki unë, ku të shkojmë?! Babi ishte shumë keq dhe njëherë që shkova ta shoh ai mezi ngrihej, nuk erdhi njeri ta ndihmonte. Ai iku dhe ne ngelëm këtu, vetëm me sherre e as kjo shtëpi nuk është e jona.”
Ndërsa Elsa, punon si pastruese por e ka të pamundur t’i ofrojë një çati dy vajzave të saj.
“Unë zvarr do të tërhiqem për vajzat dhe pa shkollë nuk do t’i lë. Por, prapë them me vete si do ta bëj unë këtë gjë. Ku do t’i gjej unë të ardhurat për t’i ndjekur gocat?! Të kishin një dhomë për vete që të studionin, të rrinin, të kishin një banjo që të laheshin, të ishin të qeta.”
Ndër të tjera shtëpia ato jetojnë vetëm në një dhomë, e cila është në kushte skandaloze dhe i vë në rrezik jetën e vajzave. Pasi në çdo moment mund të bjerë tavani.
“Ju lutem për një ndihmë sado të vogël, sepse këtu nuk rrihet dot më. E pastaj mund të jem më e qetë, pa frikën se mund të na bjerë tavani në kokë. Shiu futet brenda, lagështira është shumë e madhe. I themi mamit se si do ta kalojmë, nuk të zë dot gjumi nga frika e madhe. Soba nuk bën, ngrin ftohti gjatë dimrit. Muret po bien, çatia po ashtu, nuk rrihet do më në këtë shtëpi.”
Nevojitet ndihma e të gjithëve, pasi të gjithë bashkë kemi treguar se mund t’ia dalim mbanë të shpëtojmë jetë. Për të dhënë kontributin tuaj, klikoni këtu.
