Beteja e Koshares ishte një betejë mes Armatës së Jugosllavisë dhe Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, mbështetur nga Ushtria Republikës së Shqipërisë dhe avionët e NATO-s. Beteja ishte mbi kalimet kufitare Rasa Koshares në kufirin e Republikës Federale të Jugosllavisë dhe Republikës së Shqipërisë në mes të 9 prill dhe 10 qershor 1999, gjatë bombardimeve të NATO-s të Jugosllavisë, shkruan pravda.rs.
Ai ishte vendi i luftimeve më të ashpra dhe më të përgjakshme në vend. Ky ishte një “vend djallëzor”, madje përpara fillimit zyrtar të luftës.
Vladimir Radoiçiç, i cili shkroi librin “The Last Watch” në Kosare përgjatë shërbimin ushtarak, u dërgua në njësinë e devijimit të skutave në Nish më 23 qershor 1998. Pas pak më shumë se dy muaj, ai u rizgjodh në Koshare.
Një ditë para se të vdiste në kufirin shqiptar, ai i tha nënës së tij: “Mos u shqetësoni nëse nuk u përgjigjem ditët në vijim, unë jam këtu në stërvitje në një kodër pranë Nishit”.
Në një ditë ai bashkë me katër ushtarë të tjerë, ishin nisur për në kufi. Të fshehur, pjesëtarët e UÇK-së, të udhëhequr nga Agim Ramadani, u bënë pritë. Vrasësit i vranë ata në një sulmin të përgjakshëm. Në Youtube është incizimi i një videoje të quajtur “Agim Ramadani 1998-99”.
Logoja e UCK-së është në cep të videos. Video tregon se si ata janë duke pritur në pyll. Të shtëna dhe shpërthime dëgjohen. Automjeti ushtarak i markës sipas regjistrimit “T5296” është i dukshëm, i cili është dëmtuar nga bomba dhe plumba. Rreth automjetit shikohen të shtrirë ushtarë.
Vrasësit i rrahën për vdekje dhe me pas i grabitën. Miladin Gobeljić, Ilija Pavloviq, Miroslav Jociq dhe Milos Pavloviq u vranë së bashku me Vladimirin më 30 shtator. Sulmuesit u morën unazat, varëset dhe armët… Pas sulmit, pak para mesditës, ata ikin për në Shqipëri. TIRANA TODAY
