Banorët e një fshati në Francë janë bërë bashkë për të parandaluar dëbimin e një familje shqiptare. Familjes me 5 anëtarë, i ishte thënë që të bënte gatit valixhet, pasi kërkesa e tyre për azil është refuzuar, pas gati 2 vjet e gjysmë qëndrimi në Francë, raporton mirror.co.uk.
Babi Petrit Bulica, mami Kujtime dhe tre fëmijët e tyre Suad, 8-vjeç, Unejsa 10-vjeç dhe Harris 2-vjeç e gjysmë, kanë lënë përshtypje të mirë në fshatin francez Frontenay Rohan Rohan. Familja ka arritur të rrëmbejë zemrat e banorëve të fshatit. Javën e kaluar një turmë prej 60 banorësh kryesisht të moshuar dhe disa shtetas britanikë që jetojnë në fshatin francez nuk e kishin lënë policinë e armatosur që të dëbonte familjen shqiptare.
Ceris Stafford, 45 vjeç, një mësues anglez në një shkollë biznesi në La Rochelle, ka dalë në mbrojtje të familjes Bulica.
Ajo tha: “Ne nuk do t’i lejojmë këta njerëz të shkojnë. Kthimi nuk është një opsion. Unë i njoh ata për gati dy vjet dhe atyre u është dhënë një përkrahje e vogël.”
Ceris, i cili është vullnetarë për OMNIS, një shoqatë bamirëse për refugjatët, përshkroi situatën se si familja Bulica është Shqipëria pasi vëllai i Petrit rrëzoi një grup mafioz famëkeq dhe të fuqishëm.
“Nuk erdhëm si turistë. Ne kemi lënë të afërmit, punën dhe shtëpinë në Shqipëri, sepse ne ishim nën presion nga grupet mafioze dhe nuk mund të merrnim mbrojtje nga policia e korruptuar, Për fat të keq ne nuk kemi mbrojtje në vendin tonë”, është shprehur përkrah Petrit Bulica.
Babai i tre fëmijëve dhe familja e tij kërcënoheshin, dhe një herë një gangster i kishte vendosur thikë në fyt, dhe në momentin që kishte parë policinë ishe larguar nga vendi i ngjarjes.
Këto kërcënime ndaj familjes vijnë pasi vëllai i Petritit kishte shkatërruar një bandë mafioze.
Në fillim familja jetonte në kampin famëkeq ‘Jungle’ para se ata të zhvendosen nga shërbimet sociale franceze.
Që nga mbërritja në Frontenay Rohan Rohan, familja është bërë shumë e dashur për komunitetin. Fëmijët kanë mësuar të flasin rrjedhshëm frëngjisht dhe Petriti ka gjetur punë në ndërtim.
Por, pasi oferta e tyre për azil u refuzua, fshati e mori familjen dhe e vendi në një ndërtesë, ku i kanë lënë një roje për 24 orë.
Petrit është i dëshpëruar për deportimin dhe ka frikë se mos e vrasin. Një apel ligjor ka nisur por familja nga dita në ditë mund të dëbohet.
Pra, pse këta francezë janë aq të zemëruar nga vendimi për t’i dëbuar ata?
“Ata fituan dashurinë e banorëve. Sa më shumë e njih dikë, aq më shumë mendoni për ta si njerëz, jo vetëm si refugjatë”, tha Ceris.
Një numër politikanësh janë njoftuar për rastin në fjalë. Prefektura nuk do të komentojë mbi rastet individuale.
