Dita e enjte ishte ndryshe për shqiptarin Ded Rranxburgaj. Ai dhe familja e tij tashmë jetojnë në ambientet e brendshme të Kishës Metodiste Qendrore të Bashkuara pranë Parkut Comerica. Por, Ded prej dy muajsh ndiqet nga autoritetet amerikane, të cilat duan ta dëbojnë atë për në vendlindje, shkruan Tirana Today. 
Por, familja e tij është përshtatur me kushtet e jetesës brenda Kishës, vetëm e vetëm për të shmangur dëbimin e kryefamiljarit.
Pas disa ditëve portat e mbyllura në një labirinti të korridoreve në pjesën e prapme të një kishe të Detroit janë hapur. Ded Rranxburgaj ka gjetur strehim në një vend të shenjtë, për t’u mbrojtur nga dëbimi në vendin e tij të lindjes. Zyrtarët federalë të emigracionit zakonisht nuk hyjnë në vendet e adhurimit për arrestime.
Ai shpesh thotë se ndihet si një i burgosur brenda kishës që i dha strehë.
Por dita e enjte për të ishte ndryshe. Aktivistët nga grupi i evokimit të imigrantëve, Michigan United, u takuan me familjen shqiptare.
Shumë ushqime të shijshme u shërbyen nga familja Rranxburgaj për vizitorët të cilët zhvilluan një lojë basketbolli në palestrën e kishës.
“Sot ndihem sikur jam … i lirë. Çdo ditë, ne vetëm presim të shohim se çfarë po ndodh (për të ndryshuar), mund të jetë më keq (ata) mund të më kthejnë,” tha Rranxburgaj.
Në ditën e Shën Valentinit, gruaja e tij Flora, e cila vuan nga një sëmundje e rëndë e sklerozës së shumëfishtë, duhej të shkonte në spital.
Rranxburgaj është kujdestari kryesor i gruas së tij, ku shpesh e ushqen, e dërgon në banjo e vesh e kështu me radhë.
“Unë jam i sëmurë … është Pashkë”, tha Flora Rranxburgaj, duke shprehur ngadalë një mesazh që ajo tha ishte për drejtorin e Detroit ICE Rebecca Adducci. “Ju lutem, më ndihmoni mua dhe familjen time. Mos e çoni burrin tim në Shqipëri dhe më lini këtu.”
Rranxburgaj kërkoi azil kur erdhi nga Shqipëria në SHBA 17 vjet më parë dhe u mohua nga një gjykatës i emigracionit në 2006. Bordi i Apelimit të Emigracionit hodhi poshtë kërkesën e tij për vendim e vitit 2009, sipas ICE.
Për vite me radhë, ai u lejua të qëndronte në SHBA nën mbikëqyrjen e ICE për arsye humanitare, sepse kujdesej për gruan e sëmurë prej 27 vjetësh. Ai punoi në një restorant të zonës.
Por statusi i tij humanitar u revokua në vitin 2017, pasi politika e imigracionit u shtrëngua në të gjithë vendin dhe u urdhërua të blinte një biletë avioni dhe të nisej për në Shqipëri. Kur u bë e qartë se koha e tij në SHBA po mbaronte në janar, Kisha metodiste e Qendrës së Bashkuar hapi dyert e saj për familjen e tij.
Për 17 vjet që jeton në Amerikë, Ded Rranxburgaj ka punuar çdo ditë në Coney Island për t’u kujdesur për familjen e tij dhe mund të depërtohet këtë javë, tha Eric Rranxburgaj, djali i tij 15-vjeçar në një tubim të së mërkurës.
Ditët janë të gjata, dhe Rranxburgaj ende nuk është depërtuar. Nganjëherë, ai ndihmon kishën me projekte pastrimi dhe pikturimi. Ai dhe djemtë e tij gjithashtu luajnë futboll në palestër pranë banesës së tij.
Erik Rranxburgaj, djali i tij i lindur në Shtetet e Bashkuara, 15-vjeçar, tha se adaptimi në hapësirën e tyre të re të jetesës ka qenë “i çuditshëm”, pasi i duhen 30 minuta për të shkuar në shkollë.
“Më mungon akoma në shtëpia në Southgate sepse më mungojnë miqtë e mi. Ka qenë ndryshe, por pas një kohe, ne kemi qenë në gjendje ta quajmë këtë vend në shtëpi, sepse të gjithë familja jonë është akoma këtu”, tha Erik.
Ka 8 javë Ded Rranxburgaj, është strehuar në një kishë në Detroit dhe ai nuk ka dalë nga aty. Ai nuk mund të dalë jashtë kishës sepse mund të kapet nga agjentët federalë të emigracionit. TIRANA TODAY
