Meshkujt në dy ekstremet e jetës kanë më shumë propabilitet të sëmuren nga veshkat. Ndërsa femrat sëmuren më shumë të moshën e mesme: 20-40 vjeç, për shkak të ndërtimit anatomik të rrugëve urinare te femrat, ku mundësia e hyrjes së infeksionit është më e madhe.
Te meshkujt, në moshën e tretë mbi 65 vjeç për shkak të zhvillimit të hipertrofisë së prostatës, urina grumbullohet në vezikën urinare dhe bëhet shkak për infeksione dhe sëmundje të veshkave.
Shkaku kryesor i të sëmurëve (meshkuj) me veshka në moshën e tretë është hipertrofia e prostatës. E cila është shumë e shpeshtë. Domethënë, në moshën mbi 60 vjeç, mbi 70% e meshkujve kanë prostatën e zmadhuar. Trajtimi i prostatës bëhet në fillim me ilaçe, të cilat zvogëlojnë përmasat e prostatës, ose ilaçe që lirojnë kanalin ku kalon urina. E lirojnë kanalin dhe i sëmuri nuk ka shqetësim. Ose bëhet me operacion.
Cilat janë disa nga simptomat më të shprehura që u tregojnë pacientëve se problemi është me veshkën? Një i sëmurë që eksplorohet për problemet e veshkave që në fillim duhen bërë dy analiza kryesore të cilat janë hapi i parë: analiza e urinës komplet dhe analiza e keratininës në gjak.
Nëse bën analizën e urinës, aty mund të përcaktosh nëse ke ose jo infeksion urinar, ke apo jo albuminë në urinë, ke apo jo gjak në urinë. Dhe analiza e keratininës, e dyta është shumë e rëndësishme, sepse tregon nëse je ose jo me insufiçencë renale.
Nëse keratinina është pak e rritur, qoftë edhe pak mbi normë, atëherë tregon se je me insuficencë renale, shkruan “shëndeti”. Nëse kjo është e qëndrueshme atëherë kjo ka një prirje që me kalimin e kohës do të rritet progresivisht. Mjekimi mund ta vonojë progresionin e insuficencës renale, por nuk e ndalon dot. Kjo është fatkeqësi.
