Nga: Klementin Mile
Dy kryetarë bashkie dhe një bos mafioz vendosin se kush do të jetë kandidati për deputet në listat e partisë. E gjitha kjo me miratimin e kryetarit të partisë, ose, në rastin më të keq, me miratimin edhe të strukturave të tjera drejtuese të partisë, në pastë ndopak demokraci të brendshme aty.
Sipas përgjigjeve të “Bild”, bëhet fjalë për kryetarin socialist të Bashkisë së Shijakut, Ardian Kokomani, kryetarin socialist të Bashkisë së Durrësit, Vangjush Dako, bosin mafioz, Astrit Avdyli, dhe kandidatin (e më pas deputetin) e Partisë Socialiste, Ilir Ndraxhi. Përtej emrave, të cilët mund të jenë të famshëm si ata të Dakos dhe Avdylit, ose thuajse të panjohur si Kokomani dhe Ndraxhi, ka rëndësi të fokusohemi te fenomeni.
Bëhet fjalë për bashkëpunimin e mafies me partinë politike. Bëhet fjalë për blerje votash nga mafia për partinë. Bëhet fjalë një deputet me vota të blera në Parlamentin e Shqipërisë. Bëhet fjalë për kryetarin e bashkisë së dytë më të madhe të vendit të përfshirë në shitblerjen e votave. Bëhet fjalë për miratimin e kandidatit të propozuar nga mafia prej kryetarit të partisë.
Dhe cili ka qenë reagimi i partisë ndaj çështjes? Deputeti socialist, Fino, kërkoi hetim për prokurorët që nuk e ruajtën sekretin hetimor. Deputeti socialist, Braho, theksoi se kemi prokurorë të politizuar, që përdorin informacionet e marra nga hetimi për të goditur palën tjetër. Kryetari socialist Rama nuk ka pranuar të japë përgjigje.
Përpara këtij skandali rrëzohen të gjitha nocionet politike normale të legjitimitetit, përfaqësimit, partisë, ideologjisë, programit, demokracisë, zgjedhjeve. Kur votat shiten e blihen, nuk ka kuptim të flitet për legjitimitet të Parlamentit dhe qeverisë. Kur listat e kandidatëve për deputetë i përcakton organizata kriminale, deputetët nuk e përfaqësojnë më popullin, por vetëm mafiozët që i përzgjodhën. Kur partia politike bashkëpunon me mafien, ajo e humbet cilësinë politike dhe transformohet në grup interesi që nuk do të duhej të lejohej në pushtet. Kur kandidatët zgjidhen për të kënaqur bandat, ideologjia bëhet qesharake dhe e kotë. Kur ka marrëveshje midis partisë dhe organizatës kriminale për pastrim parash, programi është një copë letër për t’u përdorur, pasi ke kryer nevojat. Kur kryetari i partisë pyet politikanët lokalë dhe këta të fundit pyesin bosët lokalë të mafies për të vendosur për përfaqësuesit e popullit, demokracia, sigurisht, nuk ekziston. Kur paratë e drogës dhe prostitucionit përdoren për të blerë vota nga njerëzit e gatshëm ta shesin vetëm për të shtyrë dhe ca ditë me to, zgjedhja transformohet jo thjesht në votim, por në detyrim.
Natyrisht, këto i di edhe kryetari i Partisë Socialiste, edhe kryesia e saj. Por të gjithë këta, mesa duket, kanë vendosur të bëjnë një marrëveshje me djallin. Ndoshta kanë parë se diktatorët, liderët autokratë, ata që luajnë pisët, ia kanë dalë të rrinë më gjatë në pushtet se të tjerët. Ndoshta i referohen pushtetit të gjatë të Enverit, Fidel Kastros, Stalinit, Frankos etj. Ndoshta besojnë te parimi “politikat e këqija janë politikë e mirë”. Ndoshta besojnë se për të mbajtur pushtetin u duhen dhënë të mira private pak njerëzve në vend që t’u jepen të mira publike shumicës. Këtu hyjnë në skenë oligarkët dhe mafiozët.
Por kryetari dhe kryesia nuk duhet ta harrojnë aksiomën e famshme të politikanit të suksesshëm amerikan Dik Armi, e cila thotë: “Po bëre marrëveshje me djallin, do të jesh partneri më i vogël”. Nëse “më i vogël” do të thotë se “do të futesh në burg” për mafiozin “do të dorëhiqesh” nga politika për oligarkun, apo “do të rrish në politikë i detyruar” prej tij, këtë do ta tregojë e ardhmja./ Gazeta Liberale
Pse rrogat rriten në letra, por varfëria rritet në realitet?
