“The Balkanista” i ka dedikuar një artikull Qendrës së Solidaritetit “Fundjavë Ndryshe”. Media e njohur ka folur me superlativa për “Fundjavë Ndryshe” dhe punën e palodhur të stafit e drejtuesit të saj Arbër Hajdari.
Një udhëtim i shkurtër nga “The Balkanista”, ku përmbledh ndihmën e pakursyer të stafit në çdo drejtim, e deri tek hapja e restorantit me ushqime të shijshme që pas saj qëndron po kështu edhe një mision fisnik. Të gjitha fitimet nga restoranti kthehen në fondacion.
Kjo qendër multifunksionale shërben për njerëzit në nevojë, asistencë në arsim, formim profesional, punësim, mbështetje ligjore dhe kujdes shëndetësor.
Shkrimi i plotë
Një udhëtim i shkurtër në periferi të Tiranës, nën hijen e vargmalit të Dajtit, ndodhet Qendra e Solidaritetit “Fundjavë Ndryshe”. Themeluesi që qëndron pas këtij projekti, Arbër Hajdari, një njeri energjik dhe largpamës, i cili ka punuar pa u lodhur për rreth gjashtë vjet, për të sjellë mbështetjen dhe ndihmën e nevojshme në terren për familjet dhe komunitetet në nevojë në të gjithë vendin.
Menjëherë pas tërmetit të vitit 2019 që vrau 51 persona dhe la mijëra të pastrehë, Hajdari u hodh në aksion dhe filloi të sigurojë ushqim, strehim dhe veshje për njerëzit në nevojë. Ai gjithashtu drejtoi një përpjekje masive për mbledhjen e fondeve, e cila mblodhi mjaftueshëm për të ndërtuar më shumë se 650 shtëpi të reja, për ata që kishin humbur gjithçka. Gjatë pandemisë së COVID-19, ekipi i tij bëri punë të vlefshme nga veriu në jug, madje ata ishin gati për të ndihmuar kur mijëra refugjatë afganë mbërritën në gusht të vitit 2021.
Por qendra synon të ofrojë asistencë afatgjatë dhe të qëndrueshme për ata që kanë nevojë në vend. “Dëshira dhe nevoja më e madhe e “Fundjave Ndryshe” ishte ndërtimi i një qendre multifunksionale për njerëzit në nevojë, e cila do të fokusohej jo vetëm në ndihmën emergjente, por edhe në arsim, trajnim, formim profesional, punësim, mbështetje ligjore dhe kujdes shëndetësor. Të gjitha këto mendime i kemi shkruar në vitin 2016”, tha Arbër Hajdari.
Ndërtimi i qendrës, i financuar nga donacionet dhe zotimet për OJQ-në e regjistruar në SHBA, filloi dy vjet më parë në mes të rimëkëmbjes nga tërmeti, dhe në fillim të pandemisë. Ka ende punë për të përfunduar sot, pasi disa magazina të epokës komuniste duhet ende të ripërdoren, por një punë mbresëlënëse është bërë.
E shtrirë mbi disa mijëra hektarë tokë, dikur shtëpi e depove të epokës komuniste, qendra ofron një magazinë të madhe për ruajtjen e gjithçkaje, nga mobiljet deri te formula për bebe, një qendër mësimi dhe edukimi, bibliotekë dhe qendër shëndetësore dhe së shpejti do të jetë shtëpia e reparteve spitalore dhe një shtëpi të moshuarish.
“Është pjesë e fazës së parë dhe ndërtimit të shkollës profesionale, e cila do t’u shërbejë pa pagesë të gjithë atyre që kanë nevojë dhe dëshirojnë të mësojnë në arsimin profesional. Pjesë e projekteve tona të së ardhmes është ndërtimi i një jetimoreje dhe një shtëpie për të moshuarit, ku të gjitha shërbimet do të jenë falas”, shtoi Hajdari.
Por një nga pjesët më interesante të zhvillimit është restoranti. E përfunduar në një standard të përsosur, me kamerierë të buzëqeshur dhe të zgjuar, dhe duke ofruar një përzgjedhje të mirë të ushqimeve tradicionale dhe pjatave të nivelit më të lartë si foie gras dhe opsione të shumta të zbukuruara me tartuf. Restoranti shërben si një burim tjetër të ardhurash për OJQ-në.
“Të gjitha fitimet nga restoranti kthehen në fondacion. Është e rëndësishme që ne të bëhemi sa më të qëndrueshëm, jo vetëm të varur nga donacionet”, tha Arbër Hajdari.
Gjatë vizitës sonë, u zhyta me gëzim në një pjatë supë e mbushur me kërpudha e cila quhej “dua”, që në shqip do të thotë dashuri, e lyer me vaj ulliri. Më pas, mes nesh ndamë byrek të nxehtë, të lehtë dhe të fryrë, me një shumëllojshmëri mbushjesh dhe karpaçio oktapodi, i cili ishte i freskët, i bollshëm dhe i kalitur deri në përsosmëri.
Menuja në vetvete është gjithëpërfshirëse, duke ofruar ushqime sezonale të cilësisë më të lartë, të gatuara me kujdes të mundimshëm ndaj detajeve si për aromën ashtu edhe për paraqitjen. Porcionet ishin tepër bujare, deri në atë pikë sa nuk mund të përfundonim, as që menduam, për shkak të shijeve të mrekullueshme, e donim shumë.
Mes stafit ka studentë të profesionit, të cilët gjithashtu janë të përfshirë në krijimin dhe shpërndarjen e rreth 2000 vakteve ushqimore për ata në nevojë, çdo fundjavë. Restoranti dhe qendra janë në dispozicion për përdorim për evente falas, për çdo aktivitet social.
Përveç restorantit, i cili është i përsosur për ngjarje dhe ngrënie të rregullta, ka një kopsht të dekoruar dhe një zonë lojrash për fëmijë, duke e pozicionuar atë si një vend të shkëlqyer për familjet dhe ata që duan të ikin nga qyteti për disa orë. Por ka diçka edhe më të kënaqshme kur dihet se paratë e paguara në fund të vaktit shkojnë për të mbështetur një kauzë shumë të nevojshme.
Fondacioni i Hajdarit është bërë i njohur edhe për ndihmën e ofruar për njerëzit, veçanërisht fëmijët që kërkojnë trajtim mjekësor jashtë vendit. Ai shpjegon me detaje historinë e një vajze të re, e cila po pëson komplikacione nga heqja e apandesitit dhe nuk iu dha asnjë shans për të jetuar nga mjekët shqiptarë. Por falë këmbënguljes, presionit, këmbënguljes së tij dhe parave që arriti të mblidhte, gjendja e saj u stabilizua falë dialogut mes mjekëve vendas dhe italianë, kështu që ajo mund të transportohej me avion për të marrë mjekimin jashtë vendit.
Më tregon në telefonin e tij një foto me krenari të vajzës së re, që pritet të shërohet plotësisht. Por ai shpjegon se qëllimi i tij nuk është vetëm të ndihmojë me një pjatë për ata në nevojë. Në vend të kësaj, ata që marrin shtëpi dhe ndihmë të tjera duhet të angazhohen për të punuar, për të përmirësuar rrethanat e tyre. Për shembull, dërgimi i fëmijëve të tyre në shkollë, ndjekja e kurseve, futja në fuqinë punëtore dhe më shumë. Ai flet për një sistem pikësh ku dikur është fituar një numër i caktuar pikësh; ata marrin dokumentet në pronën e tyre.
“Ne nuk mund t’u japim atyre vetëm peshkun; duhet t’i mësojmë të kapin peshqit”, tha ai duke i bërë jehonë thënies së famshme.
Pas drekës sonë, bëra një xhiro nëpër ambiente. Magazina është e gjerë, me mobilje, ushqime, veshje, lodra, madje edhe një ambulancë plotësisht të pajisur. Pasi kam punuar me OJQ-në kur refugjatët afganë erdhën në Shqipëri, më bëri përshtypje niveli i lartë i organizimit dhe llogaridhënies së tyre; më siguruan inventar dhe foto të të gjitha sendeve që mblodha dhe i dhanë për t’i shpërndarë.
Përtej magazinës është një qendër arsimore e kompletuar plotësisht me mbi 15.000 libra në anglisht dhe shqip, një klasë për mësime duke përfshirë anglishten dhe një komplet kompjuterik plotësisht funksional me pajisje moderne.
Qendra shëndetësore pas saj përfshin seksione për fëmijët me vonesa në të folur dhe të mësuar, një grup ekografish, një klinikë dentare dhe një mjek i përgjithshëm. Gjithçka që mungon janë shërbimet e shëndetit mendor, për të cilat të gjithë jemi dakord se janë shumë në nevojë, por të vështira për t’u marrë. Shqipëria aktualisht ka vetëm rreth 25 psikiatër, pak më shumë se një për çdo 100.000 njerëz.
Gjatë muajve dhe viteve të ardhshme, pjesë të tjera të qendrës do të marrin jetë, duke ofruar kujdes të gjithanshëm për qytetarët nga i gjithë vendi. Ai shpjegon se dëshiron gjithashtu të punojë me gra vendase, duke shfrytëzuar talentet e tyre dhe duke u mësuar atyre aftësi në krijimin e produkteve artizanale për t’i bërë ato më të pavarura financiarisht.
Për sa i përket drejtimit të qendrës, ai shpjegon se nuk është pa sfida. Ndërsa ato ka të ngjarë të zbusin pjesën më të madhe të krizës së afërt energjetike për shkak të instalimit të paneleve diellore për të gjitha nevojat e energjisë, taksat dhe tarifat doganore janë një ikje e konsiderueshme e fondeve. Hajdari shpjegon se çdo dërgesë ndihmash që vjen në vend, taksohet dyfish, pavarësisht se ato janë për bamirësi.
“Kjo e bën punën tonë më të vështirë; nuk ka kuptim”, tha ai.
Por ai nuk e lë atë ta pengojë. Hajdari ka mjaft energji dhe vendosmëri për të mos lejuar që çështjet e thjeshta si tarifat doganore ta pengojnë atë. Ai është absolut në dëshirën e tij për të ndihmuar njerëzit dhe për të krijuar një komunitet të qëndrueshëm për njerëzit në nevojë, dhe një të ardhme më të mirë për popullin shqiptar.
Burimi i lajmit: The Balkanista
