Në Forumin e Bled-it në Slloveni, Matthew Palmer, i ngarkuari i SHBA-së për Ballkanin Perëndimor, ka deklaruar se një nga pikësynimet e tij kryesore është që të ndihmojë Shqipërinë dhe Maqedoninë e Veriut që të hapin negociatat me BE në muajin tetor. Sakaq, avokati Spartak Ngjela, me anë të një postimi të gjatë në rrjetin social Facebook, shprehet se ardhja e Palmer ka mërzitur jo vetëm “revolucionarët” e Moskës në Shqipëri, por edhe neoosmanët e Erdoganit në Tiranë dhe në Prishtinë.
Avokati deklaron se tani Palmerin do ta kenë prezent deri në ngritjen e plotë të strukturës së SPAK- ut. Ngjela shkruan më tej se SPAK-u është grupi i institucioneve që do të vendosin drejtësinë në Shqipëri.
Në vijim të analizës, ai citon se ngritja e SPAK-ut në Tiranë është moment i rëndësishëm historik, sepse vjen dhe konsolidon çështjen e drejtësisë reale në Shqipëri, dhe iu jep mundësinë shqiptarëve që të hyjnë në BE. Brenda vendit, fillon ndëshkimi i korrupsionit të lartë shtetëror dhe krimit të organizuar.
Statusi
I dërguari i posaçëm i politikës amerikane në Ballkanin Perëndimor, Matthew Palmer i ka mërzitur “revolucionarët” e Moskës në Shqipëri. Por edhe neoosmanët e Erdoganit në Tiranë dhe në Prishtinë.
A do të veprojë me goditje cezariane Palmer, për të garantuar perspektivën perëndimëre të botës shqiptare në Ballkanin Perëndimor? Sigurisht që po. Ai, duket se për këtë po vjen.
l.
Ishte Matthew Palmer-i ai që i bëri të flasin me vete “revolucionarët” antireformë në Shqipëri, kur deklaroi hapur se: zgjedhjet duhet të zhvillohen në 30 qershor; dhe që “targeti rus për Shqipërinë është shumë i vështirë”.
Por, ky fakt tani duket se ka kaluar në proces. Prandaj, këtë mund ta quajmë “procesi Palmer për reformën shqiptare”.
Sepse, ka edhe diçka:
Ambasada merikane në Tiranë vazhdon reklamimin për Reformën në Drejtësi dhe për ngritjen e SPAK- ut. Por në këtë periudhë kohore zhvillohen edhe zgjedhjet politike në Kosovë. Sigurisht që të dyja këto janë të lidhura. Ka koneksion historik midis Reformës në Drejtësi në Shqipëri, zgjedhjeve politike në Kosovë, dhe të ngarkuarit të posaçëm të politikës amerikanë, Matthew Palmer.
Kurse ish opozita deklaron se do të fillojë protestat e dhunshme.
Pyetja që ngrihet këtu është kjo: kundër kujt? Përgjigjja është vetëm një: kundër ngritjes së SPAK-ut. Domethënë kundër politikës amerikane. Por, a ka mundësi? Asnjë lloj mundësie nuk ka. Por, një diçka e ka: e mbani mend kur para dy muajsh shkruanin se Palmer u shkarkua nga detyra si Zëvendës/ndihmës Sekretari i Shtetit?
E pra, tani Palmerin do ta kenë prezent deri në ngritjem e plotë të strukturës së SPAK- ut.
ll.
Të shumtë janë ata që ka tembur SPAK-u sot në Tiranë. Kudo, në të gjitha fushat e jetës shoqërore në Shqipëri. Në fakt, SPAK-u është grupi i institucioneve që do të vendosin drejtësinë në Shqipëri. Drejtësia tremb çdo shkelës ligji, çdo vrasës dhe çdo hajdut- kjo është aksiomë tani.
Kjo është arsyeja që kjo vjeshtë do të ketë rëndësi historike për shqiptarët: është ngritja e SPAK-ut në Tiranë dhe janë edhe zgjedhjet politike në Prishtinë.
Por, sikundër që e theksuam më lart, jo rastësisht kanë ardhur të konverguara si dy ngjarjet më të rëndësishme të botës shqiptare në Ballkanin Perëndimor.
E para – ngritja e SPAK-ut në Tiranë është moment i rëndësishem historik, sepse vjen dhe konsolidon çështjen e drejtësisë reale në Shqipëri dhe iu jep mundësinë shqiptarëve që të hyjnë në Bashkimin Europian. Por, brenda vendit, fillon ndëshkimin e korrupsionit të lartë shtetëror dhe të krimit të organizuar.
Drejtësia ka qenë deri më sot mungesa esenciale për krijimin e dobisë në ecurinë e pasurimit të shoqërisë shqiptare. Sigurisht, koha e tregoi që ne shqiptarët nuk kemi qenë të aftë për të vendosur drejtësinë shoqërore në Shqipëri.
Drejtësia sot është koncept i pastër perëndimor, sepse ajo vjen realisht vetëm nëse egziston ligji. Të gjithë këta njerëz pa vlerë që po na drejtojnë sot, janë prodhim direkt i mungesës së ligjit.
Por, reforma shqiptare e nisi punën e vet seriozisht pikëtisht atëherë kur demokratët dolën jashtë Parlamentit. Askush nuk ua vari nga politika perëndimore. Domethënë, politikisht e ndienin se ai akt do të ishte në favor e jo në dëm të Shqipërisë.
Për një rast të tillë anglezët do të thoshin: USA crashes this Party out of Parliament with no deal – SHBA e nxori këtë parti jashtë Parlamentit pa bërë asnjë demarsh me të.
E dyta- zgjedhjet politike në Kosovë zhvillohen në një kohë kur aty Beogradi Moska dhe Ankaraja, bashkë janë hedhur kundër shqiptarizmit, duke shfrytëzuar bazat e tyre të vjetra në Kosovë. Sidomos veprim antishqiptar po zhvillon politika turke me neoosmanizmin e Erdoganit. Dhe kuptohet se gjithçka është duke u bërë në favor të Serbisë. Osmanizmi ka qenë ngaherë politika serbe ndaj Shqipërisë. Ajo ka dështuar, edhe pse në fakt, shumë dëme i ka sjellë ky akt botës shqiptare në Ballkanin Perëndimor.
Sidomos sot, neoosmanët dhe serbët e rusët, nuk e arrijnë dot një sukses të pritur, se shqiptarizmi në Kosovë rezulton të jetë solid dhe i konsoliduar historikisht. Kurse në Shqipëri ndërmarrja të tilla nuk krijojnë dot as formë dhe as varg ideor për zhvillim, sepse nuk arrijnë dot të shkojnë deri në qarqet e larta intelektuale.
Kështu që, kuptohet se ndërhyrja drastike cezariane e Matthew Palmer-it do të jetë tejet e suksesshme.
Kjo ndërhyrje do të garantojë krijimin e menjëhershëm të SPAK ut, i cili tani ka hyrë në rrugën e fundit, dhe, njëherësh, edhe plotësimin e institucioneve të reja të reformës, me ekspertë amerikanë. Gjithashtu, prezenca e tij krijon personalitet të ri të politikës amerikanë në Shqipëri, sepse tani, do të jetë ai shfrytëzuesi politik i informacionit si akt antireformë, dhe do të jetë njëherësh edhe neutralizuesi kryesor i tij.
