Xhenova ka qenë qendër e multi-kulturave që prej antikitetit. Qyteti i marinarëve është një nga vendet ku gjenden më shumë etni dhe besime të ndryshme. Por, historia më e famshme në qytetin italian deri sot e kësaj dite lidhet me një familje shqiptare.
Familja Durazzo arriti në brigjet italiane në fund të shekullit XIV, për t’i shpëtuar pushtimit otoman në Gadishullin Ballkanik. Giorgio Durazzo dhe familja e tij u blenë si skllevër nga Genuese Manuele De Valente në Messina në 1387.
Pasi u transportuan në Genova, ata u çliruan nga skllavëria dhe kështu filloi ngadalë ngjitja e tyre sociale. Në mesin e shekullit të 15-të, veprimtaria e fabrikuesve dhe tregtarëve i dha mundësinë familjes Durazzo të marr statusin si një nga familjet më të rëndësishme xhenoveze.
Në vitin 1528 mbiemri Durazzo shënohet në regjistrin e fisnikërisë Ligurian, me titullin “fisnikët e rinj”. Dhe do të jetë pikërisht në shekullin e 16-të që familja do të bëhet një nga më të pasurat në kryeqytetin Ligurian.
Giacomo Grimaldi Durazzo, Udhëheqës i Geonvas
Lindur në 1503 me prindër Giovanni Durazzo dhe Margherita Monsa dhe në radhë të parë nga gjashtë fëmijë, Giovanni Grimaldi Durazzo arriti të jetë pjesë e disa posteve të rëndësishme politike. Familja e tij, e përfshirë tashmë në fisnikërinë Gjeneze, ishte angazhuar në disa raste në jetën publike të Republikës. Fillimisht i emëruar ambasador i Shteteve Papale në 1533, ai ishte gjithashtu një senator midis 1556 dhe viteve të para të 1570. Duke zënë pozitën e kryetarit të bashkisë në 1573. Gjithashtu në 1573 ai u zgjodh drejtues (doge) i ri nga Senati i Republikës së Xhenovas. Dy vjet më vonë, në fund të mandatit të tij dhe pasi lufta civile mes fraksioneve fisnike përfundoi; Giacomo Grimaldi Durazzo u zëvendësua nga Prospero Centurione Fattinanti.
Karriera politike e familjes Durazzo
Familja Durazzo nuk e mbaroi karrierën e saj në politikën gjeneze vetëm me zgjedhjen e Giacomo Grimaldi Durazzo. Në të vërtetë nga familja dolën tridhjetë senatorë, dy kardinalë, pesë peshkopë, gjashtëmbëdhjetë ambasadorë. Mbi të gjitha dhe tetë drejtues të tjerë për republikën – Pietro Durazzo nga 1619 në 1621, Giovanni Battista Durazzo nga 1639 deri në 1641, Cesare Durazzo nga 1665 deri në 1667, Pietro Durazzo nga 1685 – 1687, Vincenzo Durazzo nga 1709 deri në 1711, Stefano Durazzo nga 1734 deri në 1736, Marcello Durazzo nga 1767 deri në 1769. Dhe Girolamo Luigi Durazzo, i zgjedhur nën protektoratin Napoleonik nga 1802 deri në 1805 dhe pas vdekjes u nderua nga Napoleoni. Zemra e tij ruhet në Panteonin në Paris.
Familja Durazzo është përfshirë në politikën xhenoveze për rreth 3 shekuj, duke marrë detyra në zyrat më të larta duke kontribuar në shkëlqimin e qytetit. Nga një familje emigrante, që sot do ta quheshin refugjatë, tek fisnik të nderuar./ Burimi: Osservatorio Balcani e Caucaso Transeuropa Përshtati: TIRANA TODAY
