Presidenti i Luftëtarit, Grigor Tavo, ka vendosur që të largohet nga posti i presidentit të klubit gjirokastrit. Përmes një letre të hapur, numri një i klubit bluzi, shprehet se në një shoqëri aksionare si Luftëtari, vetëm ai po paguan, duke mbajtur i vetëm peshën e skuadrës. I gjendur në një situatë të tillë, edhe me vështirësi të mëdha financiare, Tavo njofton se do të largohet nga drejtimi i klubit, për të hapur rrugën për investitorë të rinj.
LETRA E TAVOS:
Të nderuar miq,
Ndiej detyrimin të komunikoj me të gjithë ju që doni me shpirt dhe zemër Luftëtarin për të sqaruar situatën e vështirë ku gjendet ekipi ynë i zemrës. Në katër vitet që kam drejtuar Luftëtarin, jam krenar që kemi arritur suksese që edhe vetë nuk i prisja. Kur fillimisht nisa të investoj për këtë skuadër, mendoja thjesht që të ktheja Luftëtarin aty ku i takonte, në elitën e futbollit shqiptar. E realizuam këtë që në vitin e parë pas shumë sakrificash e vuajtjesh, dhe arritëm të festonim atë sukses. Në tre vitet tona në Superligë, siguruam pjesëmarrjen historike në Kupat e Evropës, por mbi të gjitha bëmë që gjithë Shqipëria të fliste me superlativa për Luftëtarin dhe futbollin e tij.
Miq, sinqerisht që sporti dhe veçanërisht futbolli në kohët që jetojmë kërkojnë shumë sakrifica, mundim e investime. Në këto katër vite edhe pse kemi një shoqëri aksionere, me disa ortakë, Luftëtari është mbështetur dhe financuar vetëm nga Grigor Tavo. Nuk mund të harroj në këtë rrugëtim edhe Bashkinë e Gjirokastrës, e cila deri tani ka përmbushur çdo obligim të sajin dhe ka plotësuar më së miri detyrimet dhe investimin që i takon si aksioner tek K.F Luftëtari.
I gjendur në një situatë ku të gjithë aksionerët nuk e mbështesin Luftëtarin as në kuotat që u takon si një shoqëri aksionere, e kam të pamundur të vijoj drejtimin e skuadrës dhe shoqërisë në tërësi. Është një vendim tepër i dhimbshëm për mua dhe jo vetëm. Do të largohem nga presidenca e Luftëtarit për t’i hapur rrugë investitorëve të rinj, që ndoshta mund të bëjnë më shumë për këtë skuadër dhe këto ngjyra që secili prej nesh i ka në zemër. Dua që në këtë moment të falënderoj të gjithë bashkëpunëtorët e mi, miqtë që më kanë mbështetur dhe veçanërisht tifozerinë e mrekullueshme gjirokastrite, e cila na ka qëndruar pranë në çdo hap.
Dorëheqja ime, kurrsesi nuk mund të shihet si një braktisje, por vjen për të hapur rrugën e investimeve në skuadër për të mundësuar një ecuri sa më të mirë, pasi Luftëtari është më i rëndësishëm se çdo president apo drejtues. Dua ta mbyll këtë komunikim me premtimin që gjithmonë do të jem tifozi numër një i Luftëtarit.
Sinqerisht, Grigor Tavo.
