Ismail Qemali vdiq në rrethana misterioze në Peruxha të Italisë më 1919, pak momente para se të jepte një konferencë për shtyp. Ai konsumoi drekën në ambientet e një hoteli. Dhe sapo nisi të flasë për gazetarët, filloi të ndihet keq dhe shkumëzojë nga goja, duke ndërruar jetë brenda pak çastesh. Varianti zyrtar, ishte vdekje nga një hemoragjia celebrale.
Por trupi i pajetë i babait të pavarësisë u mbajt në Peruxha për 2 javë pas vdekjes, me idenë e balsamosjes. Kjo i shtoi edhe më shumë dyshimet për helmim. Pasi mjekët i nxorën të gjitha organet e brendshme, për të zhdukur çdo provë për autopsinë. Dyshimet më të mëdha bien mbi autoritetet greke, që e shihnin me shqetësim aktivitetin e Qemalit në kancelaritë europiane, për rikonfirmimin e pavarësisë dhe shtetit shqiptar me të gjitha trojet që i ishin zaptuar më 1913-ën. Edhe Fatushe Shedula, shërbëtorja e Ismail Qemalit e konfirmon plotësisht versionin e helmimit:“Plakun patriot e helmuan në kafene. Pasi kishte pirë kafe i kishin filluar dhimbjet e mëdha në stomak. Plaku kishte thirrur me gojën e tij më helmuan, e më pas vdiq”. Vetë Shedula gjeti vdekjen e helmuar në vitet 1930, kur erdhi me banim në Tiranë. Edhe ditari i saj u zhduk.
