Të shumta janë rastet e familjeve shqiptare të kthyera nga Gjermania, të cilat ishin paraqitur atje si azilkërkuese. Më poshtë ju do të njiheni me rastin e një familje nga Dibra, e cila ka 14 vite që jeton në Kamëz. Prindërit bashkë me 4 fëmijët e tyre janë kthyer nga Gjermania gati dy vite më parë, por një ekspuls i vënë nga autoritet gjermane po ia bën jetën ferr kryefamiljarit, shkruan Tirana Today.
“Ne, më 15 maj të viti 2015 kemi ikur në Gjermani, ishin 5 persona dhe jemi vendosur si fillim në Munch pastaj në Esenberg Repuplik Thurengen. Unë punoja dhe marrja 5 euro për 4 orë në ditë duke pastruar kampin. Pas një muaji më thanë që do më dërgonin në një qytet tjetër, që quhej Hildeburghasen, ku shkova bashkë me familjen. Atje sërish na vendosën në kamp, i cili ishte si një shtëpi e madhe ku kishte rreth 30 persona edhe aty unë pastroja kampin. Fëmijët i regjistrova në shkollë. Unë bëja kurse për të mësuar gjuhen gjermane, 4 orë në javë”, thotë kryefamiljari i familjes, me inicialet E.P i cili dëshiron të mbetet anonin.
Ndërsa gjatë qëndrimit në Gjermani ai ishte bërë baba i një djali në shkurt të vitit 2016. Po në dhjetor të atij viti ai ishte dëbuar për në Shqipëri.
“Ne dhjetor të viti 2016 me mori polica pa lajmëruar fare dhe lekët që kisha punuar në kamp nuk mi dhanë, kisha edhe avokat dhe ai nuk më dha asnjë zgjidhje. Kur më kanë depërtuar unë jetoja në një shtëpi me familjen, ishim integruar mirë. Fëmijët ishin të gjithë në shkollë. Unë prisja një kontratë pune për të filluar punë rregullisht. Por më 10 dhjetor vjen policia ishte ora 5 e mëngjesit dhe na merr e më dëbon bashkë për familjen dhe kemi marrë edhe 30 muaj ekspuls”, vijon ai të tregojë për Tirana Today.
Ai tregon momentin kur policia gjermane i ka dëbuar dhe shprehet se sipas tij ajo i kishte trajtuar si kriminelë.
“Na janë futur me dhunë në shtëpi. Janë sjellë shumë ashpër me ne. Na kanë marrë me dhunë. Përpos dhunës fizike kemi jemi dhunuar edhe psikologjikisht. Nuk na lanë as të mblidhnim rrobat. Unë isha i rrethuar nga tre policë sikur të isha kriminel. Më detyruan që të firmosja me zor, fëmijët ishin të trembur nga kërcënimet. E gjithë kjo ka ndodhur në sy të fëmijëve dhe gruas.
Gruaja ime dhe djali i vogël ishin të shoqëruar nga një police femër, ndërsa unë isha i rrethuar nga tre policë. Nuk më lejonin as të merrja djalin e vogël në krahë ndërsa ia po qante. Fëmijët e tjerë bërtisnin. Te them të drejtën e gjithë familja u trajtua sikur kishte bërë ndonjë krim, pavarësisht se ne atje ishim për hall”.
Por tani ata kanë nisur në ndërtojnë jetën në Shqipëri dhe kryefamiljari tregon se ai vetë punon si hekurkthyesi ndërsa gruaja i punon në një fabrikë këpucës, sa për të siguruar të ardhurat minimale për të rritur fëmijët.
“Unë kërkoj që mos të më bllokojnë për të lëvizur në Evropë, pasi kisha shkuar atje për hall që t’iu siguroja fëmijëve të mi një jetë më të mirë. Tani në asnjë vend të Evropës nuk më lejohet të hyj. Kam tentuar por më kanë kthyer. Unë kërkoj nga shteti një të drejtë, unë nuk jam kriminel por një familjar që dua të punoj për të ushqyer familjen time”./TIRANA TODAY/
