Nga Lyuba Lulko “Pravda Report”
Në një intervistë për “The Economist”, presidenti francez Emanuel Makron përmendi tre skenarë për zhvillimin e Rusisë në të ardhmen e afërt. Sipas skenarit të parë, Rusia mund të rifitojë në mënyrë të pavarur statusin e një superfuqie.
Makron beson se kjo do të jetë diçka shumë e vështirë për t’u arritur, pasi Moskës i mungon si fuqia ekonomike, por edhe forca demografike. Rusia nuk ka gjasa që të përmirësojë situatën demografike dhe ekonomike me ndihmën e emigrantëve, mendon presidenti francez.
Në Rusi jetojnë shumë myslimanë, dhe ajo është e rrethuar nga vende muslimane. Kjo krijon probleme me të cilat Rusia duhet të përballet, tha më tej Makron. Duke pasur parasysh territorin e stërmadh të Rusisë, ajo mund të përfitojë shumë nga politika e emigracionit.
Sidoqoftë, presidenti francez theksoi se Rusia është në thelb një projekt ortodoks konservator, ndaj një plan i tillë nuk do të funksionojë. Koncepti i superfuqisë, ka të bëjë me synimet e një shteti për të pasur një dominim botëror, dhe që ka burimet e nevojshme për këtë.
Ai duhet të ketë të paktën një popullsi prej 250 milionë banorësh, për të pasur një rritje ekonomike të bazuar në rritjen e kërkesës së brendshme. Termi ‘superfuqi’ u krijua në vitin 1944 në Perëndim, kur si pasojë e Luftës së Dytë Botërore, lista e superfuqive të njohura përfshinte Bashkimin Sovjetik, SHBA-në dhe Britaninë e Madhe.
Kjo e fundit, i humbi kolonitë e saj, dhe doli nga kjo listë. Bashkimi Sovjetik, e humbi statusin e superfuqisë pas Perestrojkës së Mikail Gorbaçovit. Andrei Manoilo, profesor në Universitetin Shtetëror të Moskës, thotë se Rusia nuk ka nevojë për statusin e një superfuqie.
Përkundrazi ajo ka nevojë për sovranitet, për të drejtën dhe aftësinë për të marrë vendime mbi politikat e brendshme dhe të jashtme në mënyrë sovrane, dhe jo nën presionin e cilitdo vend. Fuqia e një shteti, nuk përcaktohet nga madhësia e popullsisë së tij, por nga niveli i arsimimit të njerëzve, niveli i zhvillimit intelektual dhe i profesionalizmit të tyre.
Rusët i kanë që të gjitha këto. Sipas ekspertit, ekonomia ruse ndodhet aktualisht në buzë të humnerës. Gjithsesi, është e rëndësishme të kuptohet se Emanuel Makron, nuk është ekspert mbi ekonominë apo demografinë ruse. Gjithshtu, Makron nuk merr parasysh faktin se Rusia me popullsinë e saj prej 148 milionësh banorësh, ka një projekt integrues, Bashkimin Ekonomik Euroaziatik.
Ai e rrit popullsinë në mbi 250 milionë, duke pasur parasysh qëllimin e paralajmëruar të Uzbekistanit, për t’ju bashkuar bllokut. Ky numër, do të bëjë që shumë industri të teknologjisë së lartë, të sjellin shumë përfitime të brendshme. Integrimi parashikon krijimin e një sistemi të përbashkët sigurie dhe një bashkëpunim më të ngushtë me Kinën, që nuk është aspak e rrezikshme për Rusinë, sikurse mendon Makron.
Përkundrazi, bashkëpunimi Rusi-Kinë, formon një kundërpeshë ndaj integrimit euro-atlantik.Ndërkohë, “konservatorizmi ortodoks” bashkëjeton në mënyrë të përkryer me konservatorizmin islamik. Putin mendon se Ortodoksia është më afër Islamit, sesa Katolicizmit
Emanuel Makron, mendon se dominuese e rajonit është Kina dhe jo Rusia. Ai është i bindur se Putini nuk do të dëshirojë kurrë që të jetë një vasal i Kinës. Por Andrei Manoilo, mendon se politika e Rusisë në Euroazi, duhet të bazohet në bashkëveprimin ekonomik dhe politik brenda Bashkimit Ekonomik Euroazian dhe me vendet e tjera, kryesisht me Kinën dhe Japoninë, si dhe me vendet e përfshira në blloqe të tilla si Organizata e Sigurisë e Traktatit Kolektiv (CSTO), Organizata e Bashkëpunimit të Shangait (SCO) dhe BRICS (Brazili, Rusia, India, Kina dhe Afrika e Jugut).
Skenari i tretë i Makron mbi të ardhmen e Rusisë, është një model i ekuilibruar i marrëdhënieve me Evropën. Në dallim nga Putin, udhëheqësi francez beson se Evropa nuk është një vasale e SHBA-së. Ai nuk përjashton mundësinë që normalizimi i marrëdhënieve midis BE-së dhe Rusisë, të zgjasë 10 vjet.
“Nëse duam që të garantojmë paqen në Evropë, ne duhet të rivendosim autonominë strategjike evropiane, më pas të ri-shohim pozicionin tonë në lidhje me Rusinë”- u shpreh presidenti francez. Andrei Manoilo beson se 3 skenarët e Makron janë në fakt pjesë e një të tëre. Pra, ato janë elementë, pa të cilat Rusia nuk mund të luajë një rol udhëheqës në politikën botërore.
“Politika e Rusisë ndaj Evropës, duhet të bazohet në parimin e partneritetit të ekuilibruar. Makron ka të drejtë në lidhje me këtë”- vë në dukje eksperti. “Problemi kryesor sot në Rusi, është mungesa e një vektori të zhvillimit ekonomik. Nuk është e qartë se ku po shkojmë, dhe çfarë po ndërtojmë.
Situata në të cilën një udhëheqës i huaj përshkruan vizionet e së ardhmes sonë, madje edhe trajektoren tonë të zhvillimit, është natyrisht qesharake. Pasi kjo varet nga ajo që do të vendosim ne se ku mund të shkojmë, dhe çfarë mund të ndërtojmë si shoqëri:komunizëm, kapitalizëm apo diçka tjetër”- përfundon Manoilo./ TIRANA TODAY
