Vladimir Putin ka kërkuar pagesën në rubla për gazin rus të shitur vendeve “jomiqësore”, duke vendosur një afat deri më 31 mars.
Nuk është e qartë nëse ai planifikon të prishë kontratat ekzistuese që përcaktojnë çmimin në euro apo dollarë, por Gjermania, e cila mbështetet në Rusi për 40% të furnizimeve të saj me gaz, nuk po rrezikon. Duke paralajmëruar përdoruesit e mëdhenj të gazit industrial se një bllokim është i mundur dhe racionimi është një rezultat i mundshëm. Këtu ne pyesim pse pagesa për eksportet ruse në rubla është bërë një çështje kryesore për Kremlinin dhe nëse Putini mund ta zgjerojë planin për të përfshirë eksportet e naftës, grurit, plehrave, qymyrit, metaleve dhe mallrave të tjera kryesore.
Përse Putini dëshiron pagesën në rubla?
Pas pushtimit rus, vlera e rublës ka rënë. Vetëm një ndërhyrje e Bankës Qendrore ruse ishte 94.1 për euro. Me tregtimin e rublës në nivele kaq të ulëta, eksportet ruse do të sillnin më pak para për të subvencionuar shërbimet shtetërore dhe financuar luftën se sa pritej më parë.
Një rubla me vlerë më të lartë jo vetëm që do të sjellë më shumë para, por është gjithashtu një çështje krenarie që vendet tregtare janë të përgatitura të paguajnë për eksportet ruse në monedhën ruse. Një grup më i madh rublash, i krijuar nga kërkesa nga vendet dhe kompanitë e huaja për mallrat ruse, do t’i lejonte Moskës të sfidonte dominimin e SHBA-së, nëpërmjet dollarit, në tregjet globale të parasë. Megjithëse nuk është e qartë pse Kina do ta mbështeste një plan të tillë.
Disa analistë kanë spekuluar gjithashtu se dollarët dhe eurot janë më pak të dobishme për Moskën, ndërkohë që sanksionet janë duke u shtrënguar. Për shembull, pa akses në dollarë dhe euro përmes shkëmbimeve ndërkombëtare, Rusia po propozon gjithashtu të paguajë interesin për borxhet e saj në euro me rubla.
Cilat vende pret që Putini të paguajë gazin në rubla?
Lista e Rusisë e vendeve “jomiqësore” korrespondon me ato që kanë vendosur sanksione. Marrëveshjet me kompani dhe individë nga ato vende duhet të miratohen nga një komision qeveritar. Vendet përfshijnë SHBA-në, shtetet anëtare të BE-së, Britaninë e Madhe, Japoninë, Kanadanë, Norvegjinë, Singaporin, Korenë e Jugut, Zvicrën dhe Ukrainën. Disa, përfshirë SHBA-në dhe Norvegjinë, nuk blejnë gaz rus.
Sa të mëdha janë eksportet ruse në BE?
Në vitin 2020, BE-ja ishte partneri kryesor tregtar i Rusisë, duke përbërë 37.3% të tregtisë totale të vendit në mallra me botën. Ndërkohë, Rusia ishte partneri i pestë më i madh tregtar i BE-së, duke përfaqësuar 5.8% të tregtisë totale të bllokut. Megjithatë, kjo fsheh faktin e rëndësishëm se gazi rus është një tipar kryesor i atyre importeve, shumica e të cilave paguhen në dollarë, euro ose sterlina.
Sipas Gazprom, 58% e shitjeve të tij të gazit natyror në Evropë dhe vende të tjera që nga 27 janari u shlyen në euro. Dollarët amerikanë përbënin rreth 39% të shitjeve bruto dhe sterlina rreth 3%. Mallrat e tregtuara në mbarë botën tregtohen kryesisht në dollarë ose euro, të cilat së bashku përbëjnë afërsisht 80% të rezervave valutore në mbarë botën.
Në terma praktike, ndërsa importet e gazit në BE nga Rusia janë të paqëndrueshme, ato përbëjnë deri në 800 milion € (680 milion £) shpenzime çdo ditë.
Si e ka ushtruar Putini ndikimin e tij?
Nuk ishte e mjaftueshme që Banka Qendrore e Rusisë të blinte rubla, për të mbështetur monedhën në orët e saj më të errëta pas pushtimit. Një ndalim efektiv i Bankës Qendrore duke përdorur sistemin e pagesave Swift, për të hyrë në aktivet e saj të mbajtura jashtë shtetit, nënkuptonte se kjo ndërhyrje nuk mund të zgjaste.
Banka Qendrore donte të shiste investime në dollarë dhe euro për të blerë rubla, duke rritur kërkesën dhe rrjedhimisht çmimin, por pa akses në Swift. Nuk ishte në gjendje të vazhdonte në një shkallë të mjaftueshme.
U gjet një rrugë tjetër. Një direktivë iu godit eksportuesve, përfshirë prodhuesit e mallrave, duke i detyruar ata të konvertojnë në rubla 80% të valutës së huaj që marrin nga shitjet e eksportit. Tani Kremlini po shqyrton planet që të gjitha shitjet e eksportit të jenë në rubla, duke shfrytëzuar monopolin e tij gati në lëndët e para thelbësore në proceset e prodhimit, nga plehrat tek makinat. Një shembull është nikeli, të cilin kompanitë e makinave e përdorin për të bërë konvertues katalitikë. Rreth 40% e furnizimit botëror të metalit vjen nga Rusia dhe 90% e prodhimit të Rusisë shkon në industrinë e makinave, thotë Paul Watters, kreu i kërkimit të korporatave në S&P Global Ratings. Nëse prodhuesit e makinave detyrohen të zgjedhin midis blerjes së nikelit në rubla ose kërkimit të diku tjetër për furnizime, ka të ngjarë që politikanët, të etur për të izoluar Rusinë, t’u thonë atyre të kërkojnë diku tjetër. Watters ka frikë se rezultati mund të jetë racionimi dhe mbyllja e fabrikave të makinave.
A mund të dështojë plani?
Nëse Kremlini këmbëngul që kontratat aktuale në euro dhe dollarë të ndryshohen në rubla, ato do të jenë në kundërshtim me protokollet ndërkombëtare. Gjermania ka thënë se është e përgatitur të racionojë furnizimet me energji, në vend që të paguajë gazin në rubla, gjë që ka të ngjarë të zhysë ekonominë më të madhe të BE-së në recesion, por t’i mohojë Rusisë paratë shtesë. Lëvizja e Kremlinit gjithashtu ka të ngjarë të përshpejtojë largimin nga mallrat ruse, duke shtuar rënien tashmë dramatike ekonomike të vendit.
Burimi i lajmit: The Guardian. Përshtatur nga Tirana Today