“Për të shkatërruar një kulturë nuk ke pse djeg libra. Thjesht bëji njerëzit të ndalojnë së lexuari “.
“Duhet të qëndrosh i dehur teksa shkruan, në mënyrë që realiteti të mos të të shkatërrojë”.
“Ka më shumë se një mënyrë për të djegur një libër. Dhe bota është plot me njerëz që vrapojnë sa andej këtej me shkrepse të ndezura nëpër duar”.
“Nëse e fsheh injorancën tënde, askush nuk do të ta vërë në dukje dhe kështu kurrë nuk do të mësosh”.
“Mësimi që ta lësh diçka të shkojë duhet të mësohet para mësimit se si ta marrësh”.
“Jam shtatëmbëdhjetë vjeç dhe kokëkrisur. Xhaxhai im thotë që të dyja shkojnë gjithmonë bashkë. Kur njerëzit të të pyesin për moshën, tha ai, thuaju gjithmonë që je shtatëmbëdhjetë dhe i çmendur ”.
“Unë nuk besoj tek kolegjet dhe universitetet. Unë besoj tek biblioteka sepse shumica e studentëve nuk kanë para. Kur mbarova shkollën e mesme, ishte koha e “Depresionit (të Madh)” dhe nuk kishim para. Nuk munda të shkoj në kolegj, kështu që shkova në bibliotekë tre ditë në javë për 10 vjet rresht”.
“Intuita di se çfarë të shkruajë, kështu që hapu nga rruga.”
“Një libër është një armë e mbushur … Kush e di kush mund të jetë shënjestra e një njeriu të lexuar?”
“Një gjumë i mirë, ose një britmë dhjetë minutëshe, ose një akullore me çokollatë, ose të treja së bashku, janë ilaç i mirë”. /TIRANA TODAY
