Shkencëtari i famshëm, e kishte parandjerë që truri i tij do të ishte një objekt kurioz për studiuesit. Ndaj ai kishte udhëzuar familjarët e tij, që pas vdekjes t’ia digjnin trupin, dhe shpërndanin hirin në fshehtësi. Por pak orë pas vdekjes së tij në Spitalin Prinston në SHBA më 17 prill 1955, trupi i tij iu nënshtrua një autopsie nga dr.Tomas Harvi. Duke dashur të bëhej i famshëm, me zbulimin e shkaqeve të gjenialitetit të shkencëtarit gjerman, ai ndau veçmas trurin.
Disa pjesë ua dërgoi disa neurologëve, pjesën tjetër e mori me vete në shtëpi. Harvi ishte në profesion mjek patolog dhe jo neurolog. Ndaj ndonëse premtoi se do të dilte shpejt me një studim mbi trurin e gjeniut të madh, në 40 vitet e ardhshme nuk bëri asgjë.
Ndërkohë dolën studime të tjera, të bazuara mbi trurin e Ajnshtajnit, zbuluan se ai kishte më shumë qeliza gliale në çdo neuron, cka ndikonte në aftësitë e tij të pazakonta në të menduarit konceptual. Një studim i vitit 1996, zbuloi një ndryshim në korteksin paraballor të trurit, gjë që mund të ketë siguruar një përpunim më të shpejtë të informacionit.
