Familja Sulejmani, nga Shqipëria e cila arriti në Saint-Brieuc (Cotes d’Armor) në dhjetor 2016, i është refuzuar kërkesa për azil, duke shkaktuar një rrymë të madhe solidariteti. Anëtarët e familje shqiptare dëshmojnë për situatën e tyre.
https://tiranatoday.com/videoshqiptaret-moter-e-vella-ngrene-francen-ne-kembe/
Fillimisht, Sulejmani nuk donte të fliste për gazetën. Demonstratat e nxënësve të shkollës së mesme Rabelais kundër dëbimit të tyre mediatizuan mjaftueshëm gjendjen e tyre. Këta njerëz të matur nuk dëshironin t’i tërheqin më shumë vëmendje.
Por koha kalon dhe vajza e tyre e madhe, Amina, 20-vjeç, studente në Rabelais, është, gjithashtu, e kërcënuar nga dëbimi, një kërkesë që u është paraqitur që më 24 gusht. Pra, ata kanë folur për situatën e tyre të pasigurtë.
Kërcënuar në Shqipëri
“Mbi të gjitha, njerëzit këtu e kuptojnë se askush nuk e lë vendin pa arsye serioze. Nuk është aspak e lehtë “, këmbënguli Fetnet dhe Fasli Sulejmani, dhe vajza e tyre ishte ajo që bëntë rolin e përkthyeses.
Fermerët, Fetnet dhe Fasli Sulejmani ishin kopshtarë dhe tregtonin dhe prodhonin perime në serra dhe në tokë. Ata nuk dëshirojnë të japin detaje mbi vështirësitë që i kanë çuar ata të ikin nga Shqipëria.
Por shtëpia e tyre në Shqipëri ishte djegur dy herë, në vitin 2013 dhe 2016. Amina duhej të shkollohej, por për shkak të kërcënimeve dhe rreziqet ndaj familjes Sulejmani ato morën aeroplanin dhe u nisën për në Paris, në tetor 2016, duke marrë me vete disa rroba dhe shumë letra administrative, që duhej të lehtësonin vendosjen e tyre në Francë.
Pas dy muajsh në Brest, prindërit dhe dy fëmijët e tyre u dërguan në Saint-Brieuc. Ato strehohen nga Qendra e Pritjes për Azilkërkuesit. Ermir, 12 vjeç, hyri në Kolegjin Léonard-de-Vinci. Prindërit dhe vajza e tyre e madhe fillojnë të marrin mësimet e gjuhën në Chaptal.
https://tiranatoday.com/videojo-jo-jo-debimit-mbeshtetje-e-madhe-per-aminen-shqiptare/
Aplikimi u hodh poshtë
Në shtator 2017, Amina hyn në vitin e fundit në Rabelais, me qëllim që të fitojë stidimet në. Fetnet dhe Fasli Sulejmani shkonin 4 herë në javë dhe marrin mësime të gjuhës franceze duke krijuar kontakte miqësore dhe paraqitën aplikimet e tyre për azil. Ky iu refuzua, fillimisht në janar, pastaj përsëri në prill.
Që nga janari, familja është pritur nga Briochins. “Është e komplikuar sepse nuk kemi një shtëpi. Ata gjithashtu janë vullnetarë në Secours populaire, ku shkojnë tri herë në javë. Jemi pa punë,”-thotë Amina. Ata do të dëshironin të punonin, por, për shkak të mungesës së dokumentacionit të duhur, nuk munden. Megjithatë, një kopshtar i tregut, i interesuar për përvojën e tyre profesionale, u bëri atyre një premtim për punësim.
Amina përgatit diplomën e saj dhe është e regjistruar në BTS në fillim të vitit të ardhshëm shkollor.
“Familja Sulejmani jep të gjitha dëshmi për dëshirën e saj për integrim, insistojnë për mbështetjen e tyre në Briochin. Nëse situata e tyre ishte e rregullt, ato do të ishin krejtësisht autonome, me shpenzimet e askujt. Sulejmani dhe rrethi i tyre tani mbajnë shpresën tek prefekti, vetëm për të qenë në gjendje të rishikojnë vendimin e dëbimit”.
Burimi: Ouest-france.fr
Përshtati: Tirana Today
