Enver Hoxha, u kujdes shumë të fshehë të kaluarën e tij të errët. Ai nuk shpjegon në asnjë rast në kujtimet te tij se çfarë rrethanash u emërua sekretar i konsullatës shqiptare në Bruksel të Belgjikës në vitet 1935-1936, një post që varej direkt nga Zyra Sekret e Ministrisë së Punëve të Jashtme. Sipas praktikave të kohës në atë funksion, nuk mund të vihej një njeri që nuk vinte nga ajo ministri.
I vetmi përjashtim, ishte që personi të vinte nga Zyra Sekrete e Ministrisë së Punëve të Brendshme. Detyra e diplomatit dhe rikthimi më pas në Liceun e Korçës si mësues, pas dështimit për t’u diplomuar në Monpelje, përkoi me kohën kur në qytet kishte filluar përhapja e propagandës bolshevike. Shërbimi sekret i Zogut, synonte që ajo të vihej nën kontroll, dhe mund të ketë parë tek Hoxha njeriun e duhur.
Të njëjtin mision dyshohet se ai mund të ketë pasur edhe me survejimin e emigrantëve anti-zogistë në Francë. Vlen të theksohet se kushëriri i tij i dytë, Abedin Hoxha, ka qenë drejtues i shërbimit sekret në vitet 1928–1932. Pikërisht në periudhën kur dyshohet që Enveri të jetë rekrutuar fillimisht si agjent, çka i dha mundësi që të shmangë edhe shërbimin e detyrueshëm ushtarak.
Abedin Hoxha, dhe shumë ish-zyrtarë të lartë, u burgosën apo u pushkatuan pas ngjitjes në pushtet të komunistëve. E shkuara e dyshimtë, e nxjerr Enver Hoxhën si një oportunist dinak, dhe aspak një marksist idealisht, sikurse pretendonte se ishte. Interesant është fakti edhe edhe ish-udhëheqësi i Bashkimit Sovjetik, Josif Stalin, dyshohej se ka qenë agjent i policisë sekrete të Carit, në prag të revolucionit Bolshevik.
