Nga: Alfred Peza
Një nga mësimet më të mëdha që na ka dhënë 30 Qershori, është ai i nevojës urgjente për ridimensionimin e formatit të komunikimit politik, me opinionin publik në Shqipëri. Një ndryshim rrënjësor, i cili në thelb duhet të synojë zbritjen e debatit për temat më të rëndësishme që i shqetësojnë realisht qytetarët në jetën dhe përditshmërinë e tyre, nga studio televizive, në sheshet publike.
Kjo presupozon që axhenda e diktuar nga hallet personale të një elite të ngushtë politike, botuesve dhe opinionistëve të lidhur me to në media, të zëvendësohet me agjendën e halleve që shqetësojnë realisht vendin, shoqërinë dhe qytetarin shqiptar në territor. Vetëm kështu do të mund ta zëvendësojmë një nga format e “diktaturës” moderne mediatike, me magjinë e demokracisë sa tradicionale aq edhe të drejtpërdrejtë të “polisit”.
Kjo qasje do ta kthjellojë raportin me publikun, duke ulur polarizimin e skajshëm që solli debati i ndezur shoqëror, në një moment të pazakontë të zhvillimeve politike në vend. Shkarkimi i energjive negative, do sjelli shikimin e realitetit pa syzet e zeza të propogandës opozitare dhe relaksimin e makromjedisit shoqëror. Nga lufta e fjalëve, vëmendja e qytetarëve do të fokusohet natyrshëm tek puna, tek zgjidhja e halleve të tyre familjare dhe e problemeve reale social- ekonomike.
Komunikimi i drejtpërdrejtë me qytetarin, duhet të nisë nga kryepleqtë e fshatrave, drejtuesit e Njësive Administrative, Kryetarët e Bashkive, deputetët e Parlamentit, drejtuesit politikë të mazhorancës dhe deri tek ministrat e Kryeministri i vendit. Një komunikim “sy më sy” e “ballë për ballë” me qytetarin, me zgjedhësit, me indiferentët, të zhgënjyerit dhe kundërshtarët politikë, pa “distancën stratosferike” që diktojnë kamerat dhe virtualiteti i rrjeteve sociale.
I gjithë diskuri politik i Kryeministrit Edi Rama pas 30 Qershorit si në rrjetet sociale, në komunikimin e përditshmë, në konferencën e fundit për shtyp me gazetarët, në fjalimin e konstituimit të Këshillit Bashkiak të Tiranës, etj. është fokusuar tek qytetari. Ai ka folur vetëm për investimet vendase dhe të huaja, për projektet e reja dhe ato të sapopërfunduara të infrastrukturës, për hapjen e vendeve të reja të punës, klimën e biznesit, luftën ndaj informalitetit, për zhvillimin urban, turizmin, asrsimin, shëndetësinë dhe prespektivat social- ekonomike të vendit.
Kjo qasje nuk është një përpjekje për të injoruar apo anashkaluar opozitën e rrugës, median dhe zërat kritikë. Përkundrazi. Qëllimi kryesor është vendosja e temave më të nxehta dhe reale, në qendër të Forumeve të Debatit Qytetar. Duke ofruar përkundër “diktaturës mediatike”, praktikën e “demokracisë së polisit”, për të kaluar nga fjalët e hedhura ne erë, tek veprat dhe ballafaqimi i drejtpërdrejtë mes zgjedhësit dhe të zgjedhurit.
Partia Socialiste e ka në AND-në e saj komunikimin vijues me njerëzit, me të gjitha shtresat e ndryshme shoqërore, me çdo fashë të grupmoshave të shoqërisë, në të gjithë territorin e vendit. “Bashkëqeverisja me qytetarët”, komunikimi me qytetarët “Për Shqipërinë që Duam” dhe “Për Bashkitë që Duam”, interpelancat e ministrave të linjës me përfaqësues të profesioneve dhe grupeve të interesit, është një traditë e krijuar tashmë e cila po mer trajtat e një kulture të re të komunikimit të drejtpërdrejtë me qytetarin, studentin dhe sipërmarrësin.
Një nga mesazhet e vyera që 30 Qershori i dha mazhorancës qeverisëse, ishte ndarja e qartë që shoqëria i bëri hallit personal të Sali Berishës, Lulzim Bashës, Ilir Metës dhe Monika Kryemadhit nga hallet, nevojat, problemet, shqetësimet dhe prioritetet e tyre. Ndaj në shtator, bashkë me fillimin e sezonit të ri politik e mediatike, mazhoranca duhet të dijë që ta zbresi qendrën e rëndesës së debatit real, nga studiot televizive, tek Forumet e Debatit Qytetar, kudo nëpër Shqipëri.
