Schutzstaffel, ose SS, ishte një nga njësitë luftarake më famëkeqe në histori. Ajo u krijua në vitin 1923, si një njësi paramilitare e Partisë Naziste. Në fillim, roli i SS ishte të garatonin e sigurinë e aktiviteteve partiake. Me kalimin e kohës, trupat SS u bënë truproja të Adolf Hitlerit, udhëheqësit të partisë.
Në prillin e vitit 1929, drejtimin e saj e mori Hajrih Himler. Një kimist në profesion dhe veteran i Luftës së Parë Botërore, Himler ishte njeriu që i dha SS-ve pjesën më të madhe të identitetit dhe karakterit të saj të veçantë. Himler ishte një ithtar i madh i teorisë së pastërtinë racore dhe epërsinë etnike.
Ai u përpoq të sigurohej që radhët e SS të përbëheshin nga burra që ishin etnikisht “të pastër”, dhe fizikisht “superiorë”, edhe pse vetë nuk i përmbushte këto kritere. Nën Himlerin, SS u rritën nga 400 anëtarë në vitin 1931 në mbi 50.000 anëtarë në vitin 1933, kur nazistët u ngjitën në pushtet.
Atë vit, Himleri u bë shef i policisë së Mynihut. Por ai vuri nën kontroll edhe forcat e policisë në landet e tjera gjermane. Duke shfrytëzuar autoritetin e tij, ai zgjeroi kompetencat e SS, duke e përdorur taktikat e policisë sekrete. Në të njëjtën kohë, sipas urdhërave të Hitlerit, trupat SS nisën trajnohen për luftë.
Kur Hitleri u bë kancelar krijoi një njësi të re të SS, për të mbrojtur personalisht atë dhe kancelarinë e Rajhut në Berlin. Të njohur si Rojet e Shefit të SS Ditrih sipas emrit të udhëheqësit të tyre, Sep Dietrih, ajo njësi përbëhej nga 117 burra.
Në vitin 1934, tensionet brenda Partisë Naziste kulmuan në një luftë civile. Surmabteilungen, ose SA, ishin forca e parë paramilitare e Partisë Naziste. Të udhëhequra nga Ernst Rom, SA nisë të kenë një qasje më antikapitaliste dhe më pak të orientuar nga teoritë racore sesa Hitleri.
Fuqia e tyre ishte më shumë tek veteranët tradicionalë të ushtrisë, dhe më pak tek idealistët radikalë të SS. Gjatë të ashtuquajturës “Nata e thikave të gjata”, Hitleri përdori SS për të shkatërruar SA. SS ishte tashmë forca paraushtarake kryesore e partisë dhe kombit gjerman.
Me vdekjen e Hindenburgut, Hitleri bëri bashkë postet e kancelarit dhe presidentit. Pushteti e tij u zgjerua më shumë se kurrë; dhe kjo gjë e detyroi ushtrinë t’i betohej për besnikëri. Ai moment rikonfirmoi edhe statusin e fuqishëm dhe të pavarur të SS.
Më 1935, Himler krijoi Verfüngstruppe, ose Forcën Rezervë, e cila do të bëhej nga Ëaffen-SS ose SS e Armatosur. SS po shndërrohej kësisoj në një ushtri alternative, përkrah forcës kryesore kryesore të ushtrisë, që ishte më pak të politizuar. Gjithashtu në vitin 1935, SS u përdor për të ndikuar në një referendum në Saarland.
Votimi u zhvillua për të vendosur ky rajon do të ishte pjesë e Rajhut gjerman. Më 1938, roli ushtarak i Ëaffen-SS u njoh zyrtarisht. Ato do të përdoreshin për detyra të veçanta politike të brendshme, ose në bashkëpunim me ushtrinë gjatë kohës së luftës.
Në rast lufte, SS do të luftonte nën komandën e ushtrisë. Sidoqoftë, rekrutimi i tyre dhe administrimi i tyre ishin ende në duart e Himlerit. Që nga fillimi i Luftës së Dytë Botërore, SS shërbeu përkrah ushtrisë së rregullt, Vermahtit. Trupat SS ishin të pranishëm gjatë pushtimit të Polonisë në vitin 1939.
Ata morën pjesë në mposhtjen e shpejtë të Hollandës dhe Francës, dhe kundër operacionit britanik të evakuimit në Dankërk. SS nisën një sulm të guximshëm përtej lumit Lis, duke masakruan të gjithë robërit e luftës, në kundërshtim me çdo lloj konvente ndërkombëtare.
SS ishin të guximshëm, të pamëshirshme dhe mizorë. Gjatë Luftës së Dytë Botërore, kjo njësi vazhdoi që të zgjerohet. Por me kalimin e kohës jo të gjithë anëtarët e saj ishin gjermanë. Nga viti 1941, sektori Viking i SS, përbëhej nga vullnetarë nga vendet e pushtuara Norvegjia, Danimarka, Holanda apo Belgjika.
Këta ishin njerëz të joshur nga ideologjia e Partisë Naziste, të gatshëm të luftonin për pushtuesit në emër të epërsisë racore dhe diktaturës ushtarake. Larg vijës së parë të frontit, trupat e SS drejtuan kampet e tmerrshme të përqendrimit në të cilat u vranë miliona njerëz.
Ndër mizoritë e tmerrshme të regjistruara gjatë historinë njerëzore, ato të kryera nga SS ishin më të tmerrshmet. Në frontin ushtarak u ngritën njësi më të mëdha në emër të SS, dhe me burime gjithnjë e më të mëdha për to. Në prillin e vitit 1943, Hitleri urdhëroi krijimin e divizionit të parë SS të tankeve Panzer, nën udhëheqjen e Dietrih.
E trajnuar dhe organizuar në Normandi, njësia ishte atje kur filloi pushtimi aleat në qershor 1944. Por për shkak të bombardimeve aleate, në fillim nuk ishte në gjendje të angazhohej direkt në luftime. Në shtator 1944, Ditrih u urdhërua të krijonte Ushtrinë SS.
Ajo do të drejtonte sulmin katastrofik në Ardene. Pas një suksesi fillestar, trupat SS pësuan shumë viktima. Ato dështuan përsëri, kur u përdorën për të mbrojtur rezervat e naftës në Hungari në Operacionin “Zgjimi i Pranverës”. Pas luftës, shumë anëtarë të SS u gjykuan dhe dënuan për krime lufte. Vetë SS u nxorr jashtë ligjit.
TIRANA TODAY
