Amerikani Thomas Edison, është një ndër shpikësit më të mëdhenj të gjitha kohërave. Mes tyre spikat sigurisht llamba elektrike. Por fillimet e jetës së tij, kanë qenë shumë të vështira. Thomas ishte një fëmijë i etur për dije të reja, dhe mezi priste të shkonte në shkollë.
Por ai kishte një të metë që në lindje: nuk dëgjonte mirë. Kjo i shkaktoi vështirësi në shkollë, pasi nuk ndiqte sot si duhet leksionet. Një ditë drejtori i shkollës, i dha në dorë një zarf të mbyllur, të cilin duhej t’ia jepte nënës së tij. Kur ajo lexoi përmbajtjen, nisi të qante. I shqetësuar, Thomas vogël deshi të dinte çfarë ishte shkruar në letër. Pas këmbënguljes së madhe, nëna lexoi:
“Djali juaj zotëron aftësi të jashtëzakonshme. Shkolla jonë s’ka mundësi të ndihmojë në zhvillimin dhe arsimimin e tij të mëtejshëm. Prandaj, ju lutemi ta mësoni vetë në shtëpi djalin tuaj”.
Shumë vite më vonë, Edison u bë i njohur në mbarë botën, falë shpikjeve të tij gjeniale. Pas vdekjes së nënës, ai po sistemonte sendet e saj. Në një sirtar midis shumë letrave, ai gjeti edhe letrën, që dikur ia kishte sjellë nga shkolla. Teksa nisi ta lexonte, lotët i rrodhën faqeve, ashtu siç kishte ndodhur dikur me nënën e tij. Drejtori i shkollës kishte shkruar:
“Djali juaj nuk ka vështirësi vetëm në të dëgjuar, por edhe aftësi të kufizuara mendore. Kjo është arsyeja pse ne s’mund ta mbajmë më në shkollën tonë!”.
Cili është morali i kësaj historie të jashtëzakonshme? Një gjykim i gabuar, mund të dëmtojë një jetë njeriu. Por kultivimi i vetëbesimit nga prindërit, i jep shanse çdo fëmije që të shkëlqejë në jetë, aty ku ka më tepër prirje./ TIRANA TODAY
