Koreja e Veriut është sot shteti më i izoluar në botë. Gati 25% e popullsisë atje janë ushtarë, 1.2 milione ushtare aktivë, 4.6 milionë të tjerë në rezervë. Në vendin diktatorial komunist, punëtori mesatar fiton rreth 5 dollarë në muaj.
Nën presionin e sanksioneve ndërkombëtare, nga viti 2016, qeveria ka urdhëruar secilin punëtor të punojnë pareshtur për 70 ditë më radhë, dhe vetëm pastaj ka të drejtën të marrë një ditë pushim. Nëse duan ditë pushimi shtesë, koreano-veriorët duhet t’i blejnë ato.
Kostoja e përcaktuar e një dite pushimi është gjysmë dollari. Pjesa dërrmuese e popullsisë, jeton në një varfëri ekstreme. Energjia elektrike ndërpritet rregullisht natën, ndërsa shtëpitë kanë energji vetëm disa orë në ditë. Një zi buke në vitet 1994- 1998, mendohet të ketë shkaktuar vdekjen e 240.000- 420.000 njerëzve, ku pati raportime edhe për raste të kanibalizmit.
Mbi 200.000 koreano-veriorë, mendohet se qëndrojnë të mbyllur në kampet e punës, të dënuar për “krime” të ndryshme politike. Interneti nuk ekziston, përveç rrjetit të mbyllur shtetëror. Prandaj pak njerëz e dinë se çfarë ndodh në pjesën tjetër të botës.
