Ish-ministri i Drejtësisë, Ylli Manjani, ka kundërshtuar deklaratat e opozitës, kundër të ashtëquajturve oligarkë.
Sipas Manjanit, Rama është mjaftueshëm egoist që në Shqipërinë e sotme, të mos qeverisin oligarkët.
Në komentin e tij, ai thotë se në Shqipëri ka njerëz të pasur, por jo oligarkë. Për të, debati se oligarkët i kanë marrë frymën popullit është i kotë. Si për të përmbyllur me një mesazh, Manjani shigjeton Ramën, se e ka futur ekonominë në një kolaps, pa garë e pa rregulla.
Statusi
Bumerangu me “oligarkë”.
========
Nuk kam menduar e as mendoj se në Shqipërinë e sotme politike vendosin oligarkë.
Edi Rama është egoist mjaftueshëm për të marrë vendime që ja thotë thjesht rradakja e tij. Përpara këtij egoizmi nuk pyet hiç për asnjë pasanik apo si i thonë ndryshe oligark.
Kështu që termi “oligark” bie që në definicion.
Në Shqipëri ka padyshim njerëz të pasur, por jo oligarkë. Ka pasunarë me pasuri e bisnese, ashtu siç ka pasunarë që ngjajnë si firma piramidale. Por jo oligarkë.
Nga ana tjetër, është fakt që shumica e punëve publike dhe e pasurisë kombëtare menaxhohet nga pak ose shumë pak duar. Por, nuk është faji i atyre pasanikëve që i pranojnë këto punë apo pasuri.
Përgjegjësia është direkte e Edi Ramës, që ka parazgjedhur të kolapsë ekonominë e vendit pa garë e pa rregulla.
Ndaj debati që në Shqipëri na qenkan ca oligarkë që i morën frymën popullit, është në fakt një justifikim i papërgjegjshmërisë së Edi Ramës.
Kjo është e papranueshme! Me asnjë lloj vaji e as uthulle nuk hahet kjo gjë.
Se ja ta zëmë se oligarkët kërkojnë një punë apo pasuri publike, qeveria ka gjithnjë opsionin të thotë JO! PO-ja është e gjitha nën përgjegjësinë e asj që e jep, jo të atij që e lyp.
Ky është rregulli!
Nëse çështja shtrohet se nga kush ndikohet Edi Rama në vendim-marrjen e Tij thellësisht të mbyllur dhe jashtë rregullave, kjo është çështje tjetër.
Por qartësisht nuk janë ata që quhen Oligarkë.
E përsëris, shpallja e armiqve të vendit të pasurit është pikëpamje që vjen nga totalitarizmi ekstrem. Ne e kemi parë e hequr zbatimin e kësaj pikëpamje përgjatë sundimit komunist, ndaj nuk na falet të bëjmë të njëjtin gabim.
Sa më takon, nuk e kam mbështetur as bëhem pjesë e kësaj pikëpamje. Nuk mund t’i këndohet vazhdimisht shqiptarëve kënga “s’kam ç’e dua pasurinë”!!
Jo jo! Pasuria është burim zhvillimi.
Qeveritë kanë detyrë kushtetuese t’ja japin shansin çdokujt që të jetë i pasur, jo vetëm një grupi të vogël.
Me këtë tezë kam qenë dhe i mbetem besnik.
