“Ne jemi te uritur. Ne kemi ftohtë. Ne jemi të pastrehë. Ne jemi të vetëm në këtë botë“, tha një telefonuese për Reuters, një e mbijetuar e cila qante në telefon, ajo kushte humbur 10 anëtarë të familjes së saj në qytetin më të goditur Sarpol-e Zahab. “Shtëpia ime është tani një grumbull balte dhe pllakash të thyera. Kam fjetur në park natën e kaluar. Është ftohtë dhe unë jam e frikësuar“.
Një javë pas tërmetit shkatërrues që goditi rajonet perëndimore të Iranit, Republika Islamike e Iranit nuk po kujdeset për popullsinë dhe ata janë në listën e fundit të prioriteteve. Numri i viktimave është shumë më i lartë se statistikat zyrtare, sipas deputetëve të parlamentit të Iranit, disa prej të cilëve besojnë se është më shumë se 1,000 vetë të cilët vdiqën në një ngjarje të përshkruar si “apokaliptike”. Dëshmitarët okularë e vendosin numrin e viktimave afër 3,000.
Disa ditë pas tërmetit me magnitudë 7.3 që goditi provincën Kermanshah, raportet flasin rreth paaftësisë dhe mosveprimit të autoriteteve iraniane. Të lodhur dhe të ekspozuar e të ngrirë prej të ftohtit, të mbijetuarit e tërmetit vazhdojnë të kërkojnë ushqim dhe strehim prej ditësh, dike pasur shumë e pak mbështetje qeveritare, e cila është inekzistente.
“Asnjë ndërmarrje shtetërore nuk po ndihmon. Qytetarët po ndihmojnë njëri tjetrin“, tha Ayasheh Karami, 60 vjeçe, duke qëndruar mes rrënojave të shtëpisë së saj, sipas LA Times. Shkalla e katastrofës është e gjerë. Mjerisht, njerëzit nuk vdesin vetëm nga tërmeti. Shumë të mbijetuar vdiqën më vonë për shkak të mungesës së ndihmave dhe keqmenaxhimit të tmerrshëm; Një numër i madh i të lënduarve vdiqën për shkak të kujdesit të pamjaftueshëm në spitale dhe mungesës së furnizimit me gjak ose edhe të injeksioneve të serumit. Disa njerëz ngrinë së ftohti deri sa vdiqën pasi mbetën të pastrehë, në mes tyre ishin tre fëmijë të vegjël dhe një grua.
“Në zonat rurale, 10 kilometra në veri të Sarpol-e-Zahab, ku ekipi i AFP-së po kalonte, shumica e ndihmave të shpërndara për njerëzit, u përkisnin individëve privatë”, tha agjencia. Shumica e ndihmave që vijnë në rajon vijnë nga individët iranianë, jo nga qeveria. Ndërkohë, Organizatat kanë parandaluar ardhjen e ndihmës në Sarpol-e-Zahab dhe kanë konfiskuar donacionet nga kamionët dhe automjetet. Në të njëjtën kohë, forcat e Republikës Islamike konfiskojnë dhe më vonë i shesin këto produkte, si uji, tenda dhe ushqimi, duke nxjerrë fitime. Çka është më e keqe, Republika Islamike po refuzon ndihmë ndërkombëtare për rajonin. TIRANA TODAY
