Në Shqipëri janë më shumë se 2500 fëmijë të cilët dalin çdo ditë në rrugë për të lypur. Edhe pse e drejta e tyre kryesore është që të rriten dhe të arsimohen, ata rriten para kohe. Vetëm në kryeqytet numri i tyre shkon në 700.
“Unë mund të dal sepse unë jam gjyshe dhe unë do t’i jap një akullore. Sepse sheh fëmijët e dorës së bardhë, fëmijë janë edhe këto, duan e ato të hanë një akullore.”
“Fëmijë që lypin në rrugë ka sa të duash. Lypin se nuk kanë ku të shkojnë, babai nuk punon dhe kjo i detyron të dalin në rrugë.”
Teksa shumë fëmijë janë duke shijuar pushimet e verës, të tjerë nuk e kanë as këtë mundësi. Janë po ata fëmijë të cilët nuk shkojnë dot as në shkollë, janë po ata fëmijë të cilët jo pak herë as nuk kanë të hanë.
Janë të pambrojtur nga prindër të paaftë të kujdesen për ta, të paaftë për të punuar. Dhe nxjerrin fëmijët e tyre në rrugë. Për të lypur, larë xhamat e veturave, të shesin nëpër cepa rruge apo në bare e kafene.
Gjatë dimrit ne i shohim kudo, ndërsa tani në verë kryeqyteti është boshatisur. Jo sepse ata fëmijë nuk janë më, por ata janë zhvendosur në zonat bregdetare. Atje ku ata kërkojnë një lëmosh më shumë për të shtyrë ditën.
“Nuk janë vetëm dora jonë që lyp, pasi ka edhe nga dora e bardhë. Ka nëna të cilat i nxjerrin fëmijët sepse burrat pinë dhe nuk punojnë. Ka pafund fëmijë të cilët torturohen nga prindërit vetëm për lekë.”
Edhe pse kanë frikë të flasin, ‘fëmijët e rrugëve’ janë gjithmonë aty… TIRANA TODAY
