Lëkundjet e errëta të 26 nëntorit zgjuan njerëzit nga gjumi. Frika, nxori jashtë shtëpive mes mijëra shqiptarëve edhe Xhesika Biqikun.
Teksa dilte, në terr tullat e pallatit goditën në kokë 20 vjeçaren. Jeta e parë e humbur nga tërmeti në Tiranë. “Unë u pengova kur e kisha përdore dhe rashë te balta, shpirti im ishte këtu… e mora gërthita”, thotë babai i Xhesikës.
Jemi brenda pallatit ku jetonte Xhesika Biqiku. Në faqet e murit shkruhet Xhesika, Xhesika, por edhe shkronjat do shemben në këtë pallat të pabanueshëm. Porta 22 hapet nga Ilija, që përpiqet të ruajë fort kujtimet e mbetura nga vajza e tij.
“Këtu kam një fotografi të Xhesit, ja ta shikoni… ka dalë para ca kohësh. Këtu është Sabina, ndërsa këtu Xhesika, ishte 18 vjeç këtu. Të dyja vajzat i mbaj këtu. Xhesika është më e vogla, ndërsa Sabina më e madhja.. në mars të 2000.. mezi i kam rritur”, thotë ai.
Ilija ishte shumë i lidhur me Xhesin, vajzën e vogël. Në çdo çast, brenda shtëpisë i vijnë në mend momentet e tmerrit.
“Unë flija këtu, Xhesi ja te divani tjetër. Të dy dolëm të parët….(qan)”, tregon ai më tej.
Pas tërmetit të shtatorit, ka shkruar për punët e Zotit. O Zot na mbro nga tërmetet… sikur e kishte ndjerë… sikur e kishte ndjerë vdekjen”.
Dy femrat e tjera të shtëpisë po kurohen në spital. Ndërsa i vetëm, Ilija trazon kujtesën me kohën kur e bija ishte në shtëpi.
E gjërat e saj i ka paketuar, për t’i marr në banesën e re ku familja Biqiku do të jetojë, pa Xhesikën. /Top Channel
Pse rrogat rriten në letra, por varfëria rritet në realitet?
