Mediat italiane kanë rikthyer dhe një herë në vëmëndje ngjarjen tronditëse të ndodhur më 9 mars 2014, ku nëna shqiptare Edlira Çopa vrau me thikë tre vajzat e saj Sidin, Kejsi dhe Simonën në shtëpinë e tyre në Lecco të Italisë, shkruan Tirana Today. 
Edlira Copa, u shpall e pafajshme, sipas gjykatës së Leccos. Ajo nuk ishte e aftë mendërisht natën e krimit makabër. Edlira Copa, tani është në një spital psikiatrik. Duke u bazuar në ligj dhe në raportin e psikiatrit mjeko-ligjor autorja e vrasjes së trefishtë nuk mund të konsiderohet përgjegjëse për krimin në fjalë.
Por, burri i saj 4 vjet pas tragjedisë së rëndë, në prill pret të bëhet baba i një djali, pasi tashmë ai është martuar, një vit më parë. Përsa i përket ish-gruas së tij Edlira Copa, ai është shprehur se: “Unë nuk dua ta takoj nënën e tyre. Për mua ajo vdiq me ta”, raporton milano.corriere.it. 
“Fëmija prite të vijë në jetë me 3 prill, ditën e lindjes së Simonës, vajzës time më të madh, e cila ishte përpjekur për të mbrojtur veten nga nëna e saj, që e qëlloi me thikë pa mëshirë. Fëmijës do ti vendos një emër, duke bashkuar emrat e vajzave të mia të ndjera”,- kështu është shprehur Bashkim Dobrushi, 49-vjeç, me sytë e mbushur me lot.
Ai kap për dore Aferditën, gruan e tij, me të cilën është martuar një vit më parë dhe tregon fotografitë e vajzave të tij të ndjera: Simonës, Keisit dhe Sindit. Ata ishin 13, 10 dhe 3 vjeç, kur nëna e tyre, Edlira Copa, i vrau. Ajo si fillim kishte dogitur vajzën më të vogël.
9 mars, katër vjet nga tragjedia që ndodhi disa kilometra larg nga shtëpia e Baskimit, ku ky i fundit po përpiqet të rifillojë jetën nga e parë, por pa harruar kurrë tragjedinë.
“Ende nuk më besohet, më duket si një ëndërr. Të gjitha vajzat kanë një vend të veçantë në zemrën time. Unë lozja shpesh me ta. Simona ishte në klasën e tretë dhe i pëlqente volejbolli. Flokët i kishte të gjata, një vështrimi të zymtë. Keisi e donte vallëzimin. Sidni ishte princesha ime. Por pas tragjedisë erdhi në jetë vajza e vëllait tim, dhe falë saj unë kam arritu rë vazhdoj përpara”.
Më tej ai tregon se si e ka marrë vesh lajmin e rëndë, pasi natën e tragjedisë ai nuk ndodhej në shtëpi.
“Unë kasha ikur në Shqipëri, për t’i thënë familjes time se unë dhe Edlira do të ndaheshim, pasi mes nesh kishte shumë keqkuptime. Një natë para se të largohesha nga Italia, i mora vajzat dhe kemi shkuar për të ngrënë së bashku. I kam parë ato dy ditë më vonë në morg. Por nënën e tyre nuk donja ta takoja më”, tha Bashkimi duke tundur kokën.
Tashmë gruaja e konsideruar një një rrezik për shoqërinë ndodhet në një spital psikiatrik. Nga frika e ndarjes, ajo kishte kaluar në çmendinë dhe ishte shprehur se kurrë nuk do t’u jepte vajzave një të ardhem të mirë.
“Unë kam punuar në një kompani 18 vjet, buka kurrë nuk na kishte munguar, dhe gjithmonë unë kujdesesha për ta. E vërteta është se nuk ka asnjë arsye ku të gjejn ngushëllim. Por ne duhet të ecim përpara. Pa frikë, pavarësisht nga dhimbja. Si e bëra këtë? Falë punës, miqve të shumtë që kanë qenë afër meje, familjes, bashkëshortes time të cilën e takova dy vjet më parë në atdhe. Ka shumë njerëz që qëndrojnë pranë meje, engjëj që më kanë ndjekur gjatë këtyre viteve. Dhe pastaj brenda pak muajsh do të bëhem edhe qytetar italian, vetëm sot më kanë thënë se dokumentet së shpejti do t’i marr. Ndihem pjesë e një komuniteti që kurrë nuk më ka lënë vetëm”.
Asgjë tjetër për të thënë. Bashkimi është gati të largohet për Shqipërinë. Ai do të kthehet në shtëpinë e tij në Kukës, ku dëshironte që vajzat e tij të varroseshin dhe ku do të kalojë ditën e përvjetorit tragjik.
Para se të lërgohej, ai përshëndeti mikun e dashur, Ati Angelo Cupini, i cili në kopshtin e shtëpisë pak metra nga ku ndodhi krimin, ai mbolli një qershi për të kujtuar Simonën , Keisin dhe Sidin. Ajo do të lulëzojë në pranverë, si jetën e re gati në lulëzim në krahët e këtij njeriu që nuk dëshiron asgjë më shumë, veçse të quhet ende baba. TIRANA TODAY
