Portieri shqiptar i Lazios,Thomas Strakosha, mbush 23 vjeç. Në një moshë shumë të re ai mori në dorë fatin e portës së një ekipi të madh, por që nuk zhgënjeu. Strakosha është rikthyer në numrin 1 të lacialëve, duke kontribuar në formën e mirë që po kalon ekipi i Inzaghit këtë sezon.
Për këtë arsye klubi i Lazios i ka dedikuar një video-mesazh për ta uruar për ditëlindje, ku gardiani kuqezi fle shqip. Strakosha rrëfen fillimet e tij e vështira, ku në çdo moment ka patur mbështetjen e babait, Foto Strakoshës, si edhe të gjithë familjes.
Video mesazhi nis me një telefonatë nga i ati, Foto, i cili thotë: “Biri i babit, që të rrëzohesh në atë profesion, nuk është dobësi, por është shtytje që të ngrihesh akoma më i fortë.”– citati i Foto Strakoshës për të birin e tij, Thomas.
“Që kur isha i vogël, kisha ëndërr të bëhesha portieri më i fortë në botë. Jetoja vetëm për futbollin. Stërvitesha 3 herë në ditë, për të bërë ëndrrën time realitet. Jam lindur dhe kam jetuar vetëm me një hero në jetën time, dhe ai është babai im, idhulli im, Fotaq Strakosha.”
“Mua më quajnë Tomas Strakosha dhe kjo është historia ime. Kisha kuptuar që në fillim se do ishte e vështirë të ikja vetë nga shtëpia, por e dija se do ishte për ëndrrën time. Kur shumë njerëz nuk kishin besim tek unë, mua më duhej vetëm besimi i familjes, dhe besimi që kishte treguar trajneri Inzagi dhe drejtori Tare. Fanella me numrin 1 është diçka më shumë. Gjithmonë mbaja mend se portieri ishte i pari që paguante gabimin, por edhe i fundit që dorëzohet nga ndeshja. Portieri ka gjithmonë një detyrim. Të veprojë apo jo, por shumë shpejt. Pozicion i keq, ai i portierit? Ndoshta. Por, a e keni provuar ndonjëherë?” – mbyll rrëfimin e tij Strakosha.
