“Çdo oficer që hidhet në aksion pa shpatën e tij, është i veshur në një mënyrë të papërshtatshme”. Këto nuk janë fjalët e ndonjë ushtaraku të periudhës së Mesjetës, por të një njeriu të çuditshëm, që luftoi me shpatë dhe hark nazistët gjatë Luftës së Dytë Botërore. Po, e lexuat saktë.
Kjo është arsyeja pse britaniku Jack Malcolm Thorpe Fleming Churchill, u njoh përgjithësisht me nofkën “Mad Jack” (Xheku i Çmendur). Lindi më 16 shtator 1906 në Kolombo, Cejlonin e dikurshëm britanik (sot Sri Lanka). Menjëherë pas lindjes së tij, familja u rikthye në Dormansland në Britani.
Churchill u shkollua në Kolegjin e Mbretit Uilliam, teksa shkollën e lartë e mbaroi në Kolegjin Mbretëror Ushtarak në vitin 1926. Si ushtarak shërbeu fillimisht në Birmani me Regjimentin e Mançesterit. Largohet nga ushtria në vitin 1936, dhe nis të punojë si redaktor gazete në Nairobi të Kenia, por edhe si model në revista.
Ai e përdori talentin e tij të gjuajtjes me hark, për të luajtur në një rol të vogël në filmin e vitit 1924 “Hajduti i Bagdadit”, teksa u shfaq edhe në filmin e vitit 1938 “Një jenki në Oksford”. Ndërkohë në vitin 1939, përfaqësoi Britaninë e Madhe në Kampionatin Botëror të Gjuajtjes me Hark në Oslo të Norvegjisë
Kur Gjermania pushtoi Poloninë në shtatorin e atij viti, Churchill u rikthye në shtëpi, ku u caktua sërish në Regjimentin e Mançesterit, që u dërgua në Francë si pjesë e ekspedite ushtarake. Në majin e vitit 1940, Churchill dhe disa prej ushtarëve të tij u përplasën me një patrullë gjermane pranë L’Epinet (pranë Rishbur, në Pa Dë Kale).
Churchill dha sinjalin për të sulmuar. Një legjendë thotë se Churchill vrau një gjerman me harkun që mbante me vete. Por vetë Churchill, rrëfeu më vonë se ndërsa synonte pikërisht përdorimin e harkut, ai ishte shkatërruar nga një kamion që i kishte kaluar përsipër.
Pas kapitullimit të plotë të Francës, ai u evakua me të tjerët nga Dankirku, gjatë Operacionit Dinamo, por shpejt do të rikthehej në aksion në Norvegji më 27 dhjetor 1941. Në krye të një brigade komando, ai dhe njerëzit e tij sulmuan forcat naziste në Vagsoy. Ata arritën të merrnin një kopje të librit me kodet sekrete të marinës gjermane, Kriegsmarine, një zbulim që rezultoi i paçmuar në luftën e Atlantikut.
Për guximin dhe trimërinë e treguar në Dunkirk dhe Vagsoy, Churchill u nderua me Kryqin Ushtarak britanik. Dy vite më vonë, “Xheku i Çmendur”, do të udhëhiqte njësinë e tij gjatë zbarkimit aleat në ishullin e Siçilisë në Itali, duke mbajtur gjatë gjithë kohës gajden skoceze, shpatën dhe harkun e tij.
Gjatë një beteje në Salerno, ai e humbi shpatën, por u kthyer mbrapsht dhe arriti që të gjente. Gjatë asaj fushate ushtarake, “Mad Jack” ai arriti të kapte njëri pas tjetrit robër 42 gjermanë se bashku me shokun e tij kapterin Ruffell, thjesht duke i frikësuar me armët e tij të ftohta. Ai e komentoi atë moment si “një imazh nga Luftërat Napoleonike”.
Si pjesë e misionit të koduar “Maclean”, ai drejtoi në vitin 1944 komandot në Jugosllavi , ku ata mbështetën partizanët e Josip Broz Titos. Gjatë luftimeve, u plagos nga shpërthimi i një granate, dhe u kap rob nga gjermanët. Ai u dërgua në Berlin për t’u marrë në pyetje, dhe më vonë u transferua në kampin e përqendrimit në Sahsenhauzen.
Në fund të prillit 1945, Churchill dhe rreth 140 të burgosur të tjerë të kampit u transferuan në Tirol të Austrisë. Por teksa lufta ishte në ditët e fundit, rojet e SS u larguan, duke i lënë të lirë. Churchilli udhëtoi 150 kilometra dhe shkoi në Verona të Italisë, ku u takua me një njësi të blinduar amerikane.
Ndërsa lufta në Evropë, kishte përfunduar ajo e Paqësorit kundër Japonisë, vazhdonte ende. Churchill u dërgua në Birmani, ku u zhvilluan disa nga betejat më të mëdha kundër japonezëve. Kur Churchill mbërriti në Indi, amerikanët bombarduan Hiroshimën dhe Nagasakin, dhe kjo i dha fund luftës.
Ndërsa shumë ushtarë në front morën frymë të lehtësuar, thuhet se Churchill u shpreh çuditërisht i pakënaqur me fundin e papritur të luftës, duke thënë:”Po të mos ishte për këta amerikanët e mallkuar, ne mund ta kishim vazhduar luftën edhe për 10 vjet të tjera!”.
Pas lufte, britaniku i pazakontë u trajnua si parashutist, dhe u dërgua me mision në Palestinë.
Në pranverën e vitit 1948, pak para përfundimit të mandatit britanik në rajon, ai u përfshi në një konflikt tjetër. Bashkë me 12 nga ushtarët e tij, ai u përpoq të ndihmonte konvojin mjekësor Hadassah, që u sulmua nga forcat arabe.
Njerëzit në 2 nga kamionët e konvojit kapën zjarr, dhe 77 nga 79 njerëzit që ndodheshin brenda tyre u vranë. Ngjarja njihet dhe sot si Masakra e Hadassah. Pas masakrës, ai koordinoi evakuimin e 700 mjekëve, studentë dhe pacientëve hebrenj nga spitali Hadassah në kampusin e Universitar Hebre në Malin Skopus në Jerusalem.
Për nder të tij, rruga që të çon drejt spital u emërua “Bulevardi Churchill”. Në vitin 1952, ai luajti si figurant në një film në Hollivud. Më pas, Churchill shërbeu si instruktor në shkollën e luftës në Australi. Edhe kur doli në pensioni, nuk hoqi dorë nga sjellet e tij të pazakonta. Vdiq më 8 mars 1996, në moshën 89 vjeçare.
TIRANA TODAY
