Nga: Alfred Peza
Megjithëse po merr çdo ditë mesazhe të qarta e të prera kundër gjithçkaje që po bën që pas djegies së mandateve parlamentare, opozita jonë duket sikur është e vendosur që “ti bie pash më pash, ferrit” të marrëzisë së saj.
Ishte Jens Stoltenberg, numri një i NATO-s, që gjatë vizitës së tij në Tiranë, e tha qartë dhe prerë se dhuna e protestave të opozitës është e papranueshme. Ashtu siç është e papranueshme për shefin e aleancës më të madhe të sigurisë në botë, ku Shqipëria është anëtare prej 10 vjetësh, dhe minimi i institucioneve.
Aleanca e Atlantikut sapo kanë realizuar një nga investimet më të mëdha të tyre në Shqipëri, prej 50 milionë eurosh, për ngritjen e bazës ajrore në Kuçovë. Pa llogaritur ndihmën e paçmuar të saj që nga lufta për çlirimin e Kosovës, e deri ditët e sotme. Por edhe për rolin dhe kontributin e saj për paqen, sigurinë dhe stabilitetin në rajonin e Ballkanit.
Në konferencën për shtyp me Kryeministrin Edi Rama, kreu I NATO dha një mesazh të qartë, për stabilitetin e një vendi anëtar si Shqipëria. Në të vetmen fjali ku përmendet çështja e zhvillimeve të brendashme politike në vend, nga deklarata e Presidentit të Republikës pas takimit të tij me Stoltenberg, thuhet se Meta ndan të njëjtin vizion me të se “është detyra dhe përgjegjësia e çdo aleati të forcojmë Organizatën duke investuar çdo përpjekje dhe kontribut në shërbim të mbrojtjes kolektive dhe njëkohësisht të çdo vendi anëtar”.
Nga kjo gjuhë e drunjtë, lihet të kuptohet se edhe nëpërmjet Kreut të Shtetit, opozita shqiptare jashtëparlamentare ka marrë një mesazh të qartë e të prerë nga shefi i NATO. Aq më tepër që deri më sot, asnjë vend anëtar I Aleancës, nuk mund të jetë konsumatore e sigurisë dhe stabilitetit të vet të brendshëm, për aq kohë sa presupozohet se ajo është anëtare e saj, për të importuar standardet e veta të larta të sigurisë drejt vendeve të tjera.
Shenjat e para të mesazheve të Stoltenberg, në drejtim të opozitës sonë, shihen gjatë zhvillimit të protestës së mbrëmjes së 2 qershorit. Ajo që është e vërtetuar tashmë, lidhet me faktin se dhuna kundër institucioneve kushtetutese të vendit dhe forcave të sigurisë, gjatë zhvillimit të këtyre protestave është një dimension që përgjithësisht është “komanduar” nga lidershipi I saj.
Kur kryetarët e PD dhe LSI kanë marë mesazhe të drejtpërdrejta nga SHBA, BE dhe partneret e tjerë ndërkombëtarë, dhuna është evituar dhe protestat kanë qenë relativisht të qeta e paqësore. Në rastet e tjera, janë përdorur të gjitha format dhe mjetet e dhunshme, deri tek bombat molotov dhe mjete të tjera piroteknike të ndaluara me ligj dhe mjaft të rrezikshme për jetën njerëzore.
E ndërsa dhuna në protestat e organizuara prej tyre është në dorë të lidershipit opozitar, ajo që ka dalë jashtë fuqive të tyre tashmë, është “minimi I institucioneve”. Me këtë frazë, Stoltenberg me siguri që e ka patur fjalën për djegien e mandateve të deputetëve dhe daljen Parlamenti dhe mosfutja në procesin e zgjedhjeve të 30 qershorit.
Nëpërmjet daljes nga sistemi politik i vendit, opozita jonë jashtparlamentare ka minuar dimensionin e demokracisë përfaqësuese. Qytetarët në një Republikë Parlamentare si jona, pushtetin e tyre ia delegojnë me vote deputetëve, në mënyrë që ata ta ushtrojnë vullnetin e tyre në Parlament kur janë në opozitë, e bashkë me të edhe në ekzekutiv kur janë në mazhorancë qeverisëse.
Kjo marrëzi në të cilën është zhytur Opozita e Bashkuar, nga një Ferr për sistemin demokratik të vendit, tani është shndërruar në një Ferr për atë vetë. Duke rrezikuar pas 30 Qershorit, që të realizojnë profecinë e kauzës së tyre, duke përfunduar në një opozitë që po del nga loja, duke u vetshkrirë.
