“Heroi ynë kombëtar ndryshoi fenë tri herë – në jetën e tij ai ishte mysliman, katolik dhe ortodoks. Kjo histori na konfirmon se ne jemi të gjithë të njëjtë, pavarësisht nga feja”.
Kështu ia prezantuan Shqipërinë, miqtë e tij, një të riu i cili erdhi nga Polonia dhe qëndroi për disa ditë në vendin tonë, shkruan Tirana Today.
Dhe ky vend i vogël ballkanik, i shtrirë diku midis Greqisë, Maqedonisë, Kosovës dhe Malit të Zi, ka jetuar për shekuj me besimtarët e disa feve që jetojnë në harmoni, duke lëvduar se atdheu i tyre është një shembull i tolerancës fetare.
Shqiptarët janë kryesisht myslimanë, që përbëjnë rreth 3/5 të popullsisë së vendit prej mbi 3 milion. Islami u praktikua gjatë Perandorisë Osmane (Islami ka një histori të ngjashme si në Bosnje dhe Herzegovinë). Sidoqoftë, në pjesën veriore të Shqipërisë ekziston ende një numër i madh katolikësh, rreth 20 për qind, që përbëjnë grupin e dytë të emërtimeve më të mëdha. Sidoqoftë, në jug të vendit mund të takoheni kryesisht me ortodoksë (ata përbëjnë më pak se 10% të popullsisë së Shqipërisë), raporton deon.pl.
Por le të ndalemi në kryeqytetin e Shqipëri në Tiranë. Kur zgjohesh në mëngjes dëgjon “Ezanin”, e thirrur nga një xhami pranë hotelit ku po qëndronim. Mendova se ccfarë po ndodhte, por vetëm kur u zgjova kuptova se ku isha.
Pas, gati një jave që qëndrova aty u mësova me faktin se thirrja e “Ezanit”, bëhëj 5 herë në ditë. Ndërsa të dielën, në dymbëdhjetë nga katedralja e afërt katolike, binin kambanat. Sidoqoftë, turmat që merrnin pjesë në Meshën e Shenjtë u mblodhën rreth kishës kryesore ortodokse në qytet çdo javë. Për më tepër, dëshmitarët e Jehovait qëndronin pranë sheshit qendror të Skënderbeut në Tiranë, duke u promovuar fenë kalimtarëve. Kjo është mënyra se ishte pak a shumë jeta e përditshme atje.
Ndërsa në ditë shkova në universitet. Pas mësimit bashkë me një grup të rinjsh shkuam në një kafe pranë universitetit.
Jakub, cila është feja juaj? A je një protestant katolik? Çfarë feje ka në Poloni? – këto ishin pyetjet që mu bënë brenda 5 minutash, të cilat mi drejtoi një profesor.
– Në Poloni shumica e njerëzve janë katolikë. Pse me bëtë këtë pyetje në fillim të bisedës?
– Shikoni. Tani jemi ulur disa njerëz në një tavolinë. Unë jam ortodoks – profesori filloi të tregojë – pranë kam Sabielin, ai është bektashi, Pastaj Andrea është ortodokse, dhe është e martuar me një burrë mysliman.
Tani është mirë të shohësh një nga gjërat e pakta funksionon mirë në vendin tonë të vogël, kjo është toleranca reciproke. Ne nuk trajtojmë asnjë fe si më të mirë dhe më të rëndësishme. Martesa mund të bëhet midis besimtarëve të vlerave të ndryshme. Ne jemi kurioz për traditat tona. Myslimanët festojmë festa ortodokse dhe anasjelltas.
Kur katolikët festojnë Krishtlindjet, ata i festojnë të gjithë pavarësisht nga feja e tyre. Ne ndërtojmë ndërgjegjen tonë kombëtare shqiptare në një histori dhe gjuhë të përbashkët.
Heroi ynë kombëtar Skënderbeu, babai i kombit shqiptar nga shekulli i pesëmbëdhjetë, sipas legjendës, ndryshoi fenë tri herë – në jetën e tij ai ishte mysliman, katolik dhe ortodoks. Kjo histori na konfirmon se ne jemi të gjithë të njëjtë, pavarësisht nga feja.
Të gjithë që vijnë në Shqipëri do t’i kushtojnë vëmendje disa detaje në jetën e përditshme të këtij vendi. Gratë nuk i veshin veshjet që mbulojnë të gjithë trupin. Në mbrëmje, ne dalim dhe argëtohemi.
Jo çdo gjë, për fat të keq, mund të shfaqet në ngjyra të ndritshme
– A shihni kishën kryesore ortodokse në Tiranë? A ju pëlqen, Jakobi? – pyeti një mik nga universiteti.
– Shqiptarët po sulmojnë, se është kaq e ekzagjeruar, në mes të shumë detaje ari, shumë luks. Nuk është stili ynë. Por a dini se kush e ka financuar atë? Grekët! Ata duan të dëshmojnë për ne se ata ende kanë ndikimin e tyre me ne! – përfundoi deklarata me nervozizëm dhe frustrim.
– Shqiptarët kanë emocione ekstreme në natyrën e tyre. Ose ata e duan dikë pa masë ose e urrejnë njëri-tjetrin, thotë Sabiella.
“Këtu është frika e fqinjëve se dikush dëshiron të marrë diçka nga ne. Se grekët po investojnë në ndërtimin e kishës duke u përpjekur të tregojnë përparësinë e tyre mbi ne. Serbët nuk duan të na kthejnë Kosovën. Atje dallimet fetare na ndajnë edhe më shumë. Megjithatë, thjesht duam amerikanët dhe shpresojmë që ata të na e kthejnë”.
Është shumë e lehtë të takosh shqiptarët. Thjesht pyesni për historinë, marrëdhëniet me vendet fqinje ose ndikimin e huaj në vend. TIRANA TODAY
