- Veprat e tij janë përkthyer në të gjitha gjuhët kryesore “të gjalla” dhe interpretohen në cilësinë e komedisë franceze më shpesh sesa të ndonjë dramaturgu tjetër.
- I lindur në një familje të pasur dhe pasi kishte studiuar në “College de Clermont”, Molieri (emri i vërtetë: Jean-Baptiste Poquelin) ishte mëse i përshtatshëm për të filluar një karrierë në teatër.
- Trembëdhjetë vjet si aktor udhëtues e ndihmuan atë të përsosë aftësitë komike kur filloi të shkruajë, duke kombinuar elementet e “Commedia dell’arte” me komedinë më të mirë franceze.
- Përmes patronazhit të aristokratëve, përfshirë Philip I, Duka i Orleansit apo vëllezërit e Luigjit XIV, Molieri drejtoi një shfaqje përpara mbretit në Louvre.
- Megjithëse mori lavdet e oborrit dhe parizienëve, satirat e Molieri tërhoqën dhe kritika nga moralistët dhe Kisha Katolike.
- Tartufi dhe sulmi ndaj hipokrizisë fetare të perceptuar morën ‘dënime’ të hidhura nga Kisha, ndërsa Don Juan u ndalua si shfaqjet.
- Puna e palodhur e Molieri në kaq shumë vepra teatrore e dëmtoi shëndetin e tij dhe, në 1667, ai u detyrua të merrte pushim nga skena.
- Në 1673, gjatë një prodhimi të veprës së tij të fundit, “I Sëmuri Imagjinar”, Molièrin, i cili vuante nga tuberkulozi pulmonar, e kapi kolla dhe hemorragjia teksa luante hipokondriakun Argan. Ai e përfundoi performancën, por e kapi kriza përsëri dhe vdiq disa orë më vonë.
- Ai lindi në Paris, Francë dhe u pagëzua më 15 janar 1622.
- Ishte djali i madh i Marie Cresse Poquelin dhe Jean Poquelin, të cilët vinin nga familje të pasura, të rëndësishme.
- Molièri u pasua nga pesë fëmijë të tjerë, nga të cilët vetëm tre mbijetuan.
- Kur Molièri ishte dhjetë vjeç, nëna e tij vdiq dhe babai i tij u martua përsëri dhe u zhvendos në një shtëpi në qendrën kulturore dhe shoqërore të Parisit.
- Babai i tij e dërgoi Molieri në Kolegjin Jezuit të Clermont, një shkollë e shkëlqyer që e ndiqnin studentë nga familjet më të shquara dhe më pas e detyroi të fillonte të studionte për drejtësi në Orleans.
- Në 1641 Molieri u bë noter.
- Në 1631, babai i Molieri kishte fituar nga i vëllai zyrën honorifike të tapicierit të mbretit. Gjashtë vjet më vonë, ai me të drejtat trashëgimore, ia kaloi zyrën Molièrit dhe e detyroi të bënte betimin.
- Duke pasur parasysh prejardhjen e tij familjare, edukimin, profesionin dhe pozicionin e tij të ardhshëm në gjykatë, rruga e prosperitetit për Molièrin dukej e shtruar.
- Në 1643, Molieri u dashurua me aktoren Madeleine Bejart dhe hoqi dorë nga pozicioni i tij si gjykatës, braktisi statusin e tij shoqëror dhe madje rrezikoi dënimin, sipas klerikëve të kohës së tij, për t’u bërë aktor.
- Në një moment, Molieri bie në kontakt të ngushtë me një kompani teatrore italiane. Ndikimi i “commedia dell’arte” është i dukshëm në të gjitha pjesët e tij.
- Pavarësisht preferencës së tij për tragjedinë, të cilën ai kishte kërkuar të promovonte në “Teatrin Illustrious”, Molieri u bë i famshëm për skeçet e tij, të cilët ishin përgjithësisht me një akt dhe interpretoheshin pas tragjedisë.
- Ai ka shkruar dy drama në vargje, por këto kanë qenë më pak të suksesshme dhe zakonisht konsiderohen të jenë më pak domethënëse.
- Më vonë gjatë jetës së tij, Molieri u përqendrua në shkrimin e komedive muzikore, në të cilat drama ndërpritet nga kënga dhe vallëzimi.
- “Les Precieuses Ridicules” i dhanë Molierit vëmendjen dhe kritikat e shumë njerëzve, por nuk ishte një sukses në masë.
- Miqësia e Molieri me Jean-Baptiste Lully ndikoi tek ai në shkrimin “Le Mariage dhe La Princesse d’Elide.”
- Molieri ishte gjithnjë i kujdesshëm që të mos sulmonte institucionin e monarkisë. Ai fitoi një pozicion si një nga të preferuarit e mbretit dhe gëzonte mbrojtjen e tij nga sulmet e gjykatës.
- Në 14 vitet e tij në Paris, Moliere shkroi 31 nga 85 shfaqjet e tij.
- Supersticioni që jeshilja sjell fat të keq për aktorët thuhet se e ka zanafillën në ngjyrën e rrobave që Molieri kishte veshur në momentin e vdekjes.
- Kur vdiq, iku pa kryer ritet e fundit sepse dy priftërinj refuzuan ta vizitonin ndërsa i treti arriti shumë vonë.
- Sipas ligjit francez të kohës, paditësit nuk mund të varroseshin në tokën e shenjtë të një varreze. Sidoqoftë, e veja e Molierit, Armande, e pyeti mbretin nëse bashkëshortit të saj mund t’i jepej një funeral normal natën. Mbreti ra dakord dhe trupi i Molieri u varros në pjesën e varrezave të rezervuara për fëmijët e papagëzuar.
- Në 1792 eshtrat e tij u dërguan në muzeun e monumenteve franceze dhe, në 1817, u transferuan në varrezat “Pere Lachaise” në Paris, pranë atyre të fabulistit La Fontaine.
- Një “tartuf”, një frazë e përdorur nga Molieri në dramat e tij, është një hipokrit, veçanërisht një hipokrit që shfaq moralin e cënuar ose devotshmërinë fetare. Fraza është sot në përdorim të gjerë.
Shkrimtari francez/ Jeta e Molierit në 30 pika
JU REKOMANDOJMË
TË FUNDIT
Mes ofertave dhe titullarëve, Bylisi është një hap para në planifikimin e sezonit
Përmirësimet kanë qenë të dukshme në sezonet e fundit në kampin mallakastriot. Kjo ka bërë që frytet...
© TIrana Today. All rights reserved.
EMAIL : [email protected]
Cel: +355694040005
© 2022 TiranaToday Dev By: wearedope.com