Nga Rezart Xhaxhiu
Ne kete 100 vjetor te ditelindjes Tende.
Sa do te doja te ishe sot ketu,per te te thene disa fjale ne forme perqafimi,malli dhe djali.Disa fjale qe duhej te ti kisha thene ne kohen e duhur dhe qe,edhe sot me mundon fakti se perse nuk arrita te ti thoja.Ndaj mendova te ta nis kete leter atje,ne shtepine tende,ne rrethin e katert te Parajses se Dantes,atje ku kane habitatin e tyre te diturit e mencur e te urte.
Atje ku ti duhet te jesh tani nen shoqeri te mire mes Getes e Lasgushit,Eskilit, Shekspirit,Homerit, Euripidit,Petro Markos e Drago Siliqit,Nonda Bulkes apo Mark Gurakuqit,Greta Garbos apo Gary Kuperit,shoqeria jote e perhershme e 91 viteve te tua jete.Dhe te mendosha sa zili te kam.Ti Bab ndoshta nuk e di,por sa here me mbeshtjell malli per ty hyj neper librat e tu te letersise antike greko-romake,ai Universi yt tokesor ku ti jetoje jeten e vertete dhe komunikoje me Akilin apo Priamin,Odisene apo Edipin,Hektorin,Poseidonin,Beatricen apo Zhuljeten.
Shpesh,dikur, kur isha femije, e me pas student i yti me dukej se ti nuk ishte ai profesori klasik I letersise greko- romake,por ishe vete letersia antike,here mitologjia dhe here legjenda.Nje nga ato lloj legjendat levizese qe frymonte,dashuronte,pelqente te bukuren dhe qe kish zbritur rastesisht nga Olimpi I Zotave si per te na rrefyer,ashtu sic vetem ti dije, se cfare behej atje,ne ate bote magjike Perendish.Ti me rrefeje mua,por edhe gjysmes se Shqiperise qe kaloi ne auditoret ku ti dhe letersine perrallore te grekerve e romakeve ne ate mase, sa qe pas 45 vitesh ne aresim ti u ktheve copez pas cope ne vete letersine antike,mdaje pse jo ne vete mitologjine.
Ka pastaj dite te tjera qe me merr nje tjeter mall.Dhe ngjitem neper librat e tu poetike.Ndalem tek “Cmenduri natyre“,pi dashuri ne “Ujrat Pranverore“ apo vallezoj nen rritmin e “Lirikave“dhe te “Kenges se mjelmes“…Me kujtohet kur me thoje se “ sa here kur shkruaj poezi e harroj lexuesin,pasi ne vend te tij kam nje tjeter poet qe me degjon“…Tani te besoj Bab,sepse edhe kur te lexoj tani ne prozen tende gjej poezi ne brenda saj,pasiqe ti ishe i gjithi poet edhe kur shkruaje ne proze.
Sot ne kete 100 vjetorin tend do te doja te mblidhja bashke te gjithe ish studentet e tu tashme mbi 80 vjecare,koleget,miqt,mikeshat e tua,te therrisja ‘Nen arme’ Hektorin e Paridin,ti beja nje ze Penelopes,te bashkoja Antognen dhe Elektren e Sofokliut,ti fishkelleja Driteroit e Dragos,Fatosit e Lasgushit,Dhimitrit e Nashos…dhe ashtu te gjithe bashke te vinin poshte ballkonit,atje ne rrethin e 4-te te Parajses duke kenduar bashkarisht vargun Eskilian ….“Omnia vincit amor“-dashuria triunfon mbi gjithcka.Sa mall kam sot.
Dhe te mendosh se sa e habitshme eshte qe me mungon,me mungon pikerisht atehere kur kam me shume nevoje per ty,edhe pse mungesa jote eshte nje prani e vazhdueshme,fale cka ke lene pas.Ja pse i falem Zotit,dhe ja pse te falenderoj qe te kam patur Baba.
Vetem me mall,
Biri yt,
