Shpesh media shqiptare është akuzuar nga politika se tregohet joprofesionale. Në pjesën më të madhe politikanët që janë në pushtet janë më të ashpër me median. Megjithëse legjislacioni shqiptar për lirinë e informimit është cilësuar si nga më të mirët në botë, studimi vëren se ka pengesa në zbatimin e tij në praktikë. Por nuk janë të pakta rastet kur qytetarët e akuzojnë median si të lidhur me pushtetin. Situata aktuale e medias shqiptare është përmbledhur së hundimi në një raport.
Institutit Shqiptar të Medias publikoi sot raportin më të fundit mbi “Median shqiptare dhe standardet evropiane”
Raporti paraqet një analizë metodologjike të gjendjes së medias në Shqipëri. Ai niset nga 27 treguesit apo standardet e Këshillit të Evropës.
Drejtori i Institutit Shqiptar të Mediave Remzi Lani pyet me të drejtë “Si jemi përballë këtyre standardeve dhe ku jemi?” Sipas tij “Shqipëria nuk ka arritur të ketë një strategji të medias dhe ky është një problem. Ky raport shërben si një bazë, nuk është vetë strategjia por është një skanim që mund ti shërbejë kësaj strategjie.
Studimi i financua nga ambasada e Mbretërisë së Vendeve të Ulëta. Ambasadorja Deëi van de Ëeerd tha se raporti është shumë interesant sidomos kur bëhet fjalë për testimin e medias dhe gazetarisë shqiptare. “Gazetarët duhet të kenë më shumë hapësira nga shefat e tyre për të bërë gazetari investigative për çështjet që publiku ka më shumë nevojë. Ky raport është shumë interesant sidomos kur bëhet fjalë për testimin e medias dhe gazetarisë shqiptare në kontekstin evropian dhe në raport me parimet e medias në demokraci. Ky raport tregon se në Shqipëri ka nisur që të shihet mundësia për media dhe mendime të lira, dhe shpresoj që raporte të tilla të jenë sa më të shpeshta” tha ambasadorja.
Problematik për studiuesit mbetet edhe ligji për shpërndarjen e reklamave shtetërore që është i paqartë, teksa kërkuan heqjen e gjobave për fyerjet dhe shpifjen.
Studimi evidenton ndër të tjera se shkak është gjendja ekonomike dhe statusi social i gazetarëve. Sipas tij shpesh herë gazetarët e gjejnë veten nën presionin e biznesit dhe politikës dhe për pasojë bien pre në mënyrë rutinë në vetëçensurë, duke preferuar të ruajnë vendin e punës. Një tjetër nënvizim i raportit është shkollimi i gazetarëve. Sipas tij shteti apo faktorë të tjerë nuk kanë vendosur kufizime të asnjë lloji për arsimimin në gazetari.
