Nga Joel Mathis “The Week”
Mjaft! Kurrë më! Stop! Masakrat nga armët e zjarrit në SHBA, po ndodhin tashmë kaq shpejt, njëra pas tjetrës, sa që është e pamundur të shprehim si duhet pikëllimin dhe zemërimin tone për njërën, përpara se të ndodhë tjetra. Në vendin tonë ka një “sëmundje”, dhe kjo kërkon një reagim të menjëhershëm, të drejtë, dhe madje edhe radikal.
Ka shumë mundësi që si unë, edhe ju të keni shkuar për të fjetur mbrëmjen e së shtunës të shokuar dhe zemëruar nga lajmi, se një i ri 21 vjeçar, i infektuar nga ideologjia radikale e supremacistëve të bardhë, dhe i armatosur me një pushkë sulmi, hapi zjarr në El Paso të Teksasit, duke vrarë të paktën 20 njerëz dhe duke plagosur dhjetëra të tjerë .
Dhe as që mund të merrnit me mend, që kur të çoheshin nga gjumi mëngjesin e së dielës, do të dëgjonit për një tjetër masakër të ndodhur, këtë herë në Dejton të shtetit të Ohajos. Raportet e hershme mediatike, sugjeruan se edhe në Ohajo pati shumë viktima, dhe videot filmike nga vendi i ngjarjes, tregonin një reagim të madh nga policia lokale dhe mjekët.
Dhe e gjitha kjo ndodhi vetëm disa ditë pasi një tjetër i ri, një 19-vjeçar që ishte gjithashtu i fiksuar pas lëvizjes së supremacistëve të bardhë, dhe i armatosur me një pushkë, hapi zjarr në Festivalin Gilroy Garlic në Kaliforni, duke vrarë 3 persona. O Zot na ndihmo! Në fakt është koha që të ndihmojmë veten.
Dhe mund ta nisim ta bëjmë këtë, duke e kuptuar dhe deklaruar se Amendamenti i Dytë i Kushtetutës, është një kryekeput një dështim. Dhe jo sepse armët e zjarrit, po përdoren kaq shumë nga qytetarët amerikanë, dhe me efekte të tilla të tmerrshme. Amendamenti i Dytë, është një dështim pasi e drejta për të mbajtur armë – që mbrohet me aq shumë pasion nga disa – supozohet t’i mbrojë amerikanët nga dhuna.
Përkundrazi, ajo po i rrezikon më shumë ata. Siç vërente revista konservatore “National Riview” vitin e kaluar, “përkrahësit e të drejtës për të mbajtur armë, i bazojnë argumentet e tyre tek një të drejtë e errët para-kushtetuese për vetëmbrojtje”. E drejta për të mbajtur armët, bazohet në parimin e vjetër anglez: Nëse dikush ju sulmon, ju keni të drejtën që të mbroheni. Dhe tek kjo nuk ka ndonjë gjë, që mund të vihet në diskutim, apo jo?
Gjuha e vetëmbrojtjes u bë e qartë edhe në çështjen gjyqësore DC vs Heller, me vendimin e Gjykatës së Lartë të 2008, që çimentoi drejtën individuale të mbajtjes së armëve. “Amendamenti i Dytë, mbron një të drejtë individuale, për të zotëruar një armë zjarri, që nuk ka lidhje me shërbimin në një ushtri”- shkruante gjyqtari Antonin Scalia, “dhe ta përdorë atë për qëllime tradicionalisht të ligjshme, siç është vetëmbrojtja brenda shtëpisë”.
Por në realitet, armët përdoren shumë më shpesh për sulme, nga djem gangster që kanë një qasje të kollajshme, dhe në një sasi të pamendueshme tek armët vdekjeprurëse të zjarrit. Të dhënat tregojnë se njerëzit që zotërojnë armë në mënyrë të ligjshme, kanë më shumë të ngjarë të vrasin veten, se sa të vrasin dikë tjetër që mund të hyjë me forcë në shtëpinë e tyre.
Ndërkohë, njerëzit që posedojnë armë në mënyrë të ligjshme, kanë më shumë të ngjarë të vrasin një anëtar të familjes – qëllimisht apo aksidentalisht – sesa të vrasin një grabitës. Dhe njerëzit që posedojnë armë me ligj, nuk i përdorin aq shpesh për vetëmbrojtje. “Një person, nuk ka mesatarisht asnjë shans të përdorë ndonjëherë në jetën e tij një armë për vetëmbrojtje”- deklaroi vitin e shkuar për “National Rivieë” një studiues nga Universiteti i Harvardit
Sigurisht, ka edhe përjashtime. Të shtunën në El Paso, një ushtar i armatosur me armën e tij personale, ndihmoi dhjetëra klientë të dilnin të sigurt nga supermarketi. Ky është një akt që duhet lavdëruar. Por kjo nuk mjafton. Në SHBA, armët shkaktojmë më shumë dëme, sesa shërbejnë për mirë. Dhe dëmet maten lehtësisht, ndërsa përfitimet janë kryesisht teorike dhe të rralla.
Kjo do të thotë që Amendamenti i Dytë, nuk po funksionon në bazë të logjikës së tij. Duke e pranuar këtë fakt, Amerika nuk ka pse të refuzojë në të ardhmen të drejtën e vetëmbrojtjes, apo të eliminojë plotësisht mbajtjen e armëve nga qytetarët. Por ka ardhur koha të rishikohet Amendamenti i Dytë, duke i ndihmuar amerikanët të jenë dhe të ndihen më të sigurt, dhe duke e vënë më pak theksin tek e drejta e zotërimit të një arme vdekjeprurëse.
Një kuptim i shëndetshëm i së drejtës për vetëmbrojtje, duhet të përfshijë pritshmërinë e arsyeshme për siguri, si në ambientet private ashtu edhe ato publike. Kjo do të thotë që amerikanët të jenë në gjendje të mblidhen në vende publike si kishat, shkollat, qendra tregtare dhe koncertet, pa pasur frikë se mund të jenë vetë objektiva të njeriut të fundit që i ka ikur truri, dhe që zotëron mjetet për të vrarë dhjetëra njerëz brenda disa minutave.
Derisa të vijë ai moment, fakt është që Amendamenti i Dytë ka dështuar me të gjithë ne. Ashtu siç dështoi, edhe me njerëzit e masakruar në El Paso. Ashtu siç dështoi edhe me viktimat në Dejton. Dhe ashtu siç do të dështojë edhe me viktimat e masakrës së ardhshme, që të gjithë ne e dimë se është e afërt./ TIRANA TODAY
