30 Prill 1883 – Vdes piktor i njohur francez Édouard Manet
Piktori Édouard Manet, sfidoi që në fillimin e karrierës së tij teknikat tradicionale të pikturimit, duke hedhur bazat për krijimin e asaj që do të quhej rryma e impresionizmit. Vepra e tij “Le Déjeuner sur l’herbe” (Drekë mbi bar), e ekspozuar në vitin 1863, ngjalli armiqësinë e kritikëve por edhe entuziazmin e piktorëve të rinj.
Manet ishte djali i Auguste Manet, shefi i personelit në Ministrinë e Drejtësisë dhe Eugénie-Désirée Fournier. Që i vogël ishte nxënës në shkollën e Canon Poiloup në Vaugirard, ku studioi frëngjishten dhe klasikët. Ndërkohë gjatë viteve 1844-1848, ndoqi gjimnazin Rollin Collège. Një nxënës përgjithësisht i dobët, aio ishte i interesuar vetëm në kursin e vizatimit që ofronte shkolla.
Megjithëse i ati dëshironte që ai të regjistrohej në shkollën e drejtësisë, Édouard nuk iu bind.
Kur babai i tij refuzoi ta lejonte të bëhej piktor, ai aplikoi për në shkollën e marinës detare,
por nuk arriti provimin e pranimit. Prindërit e tij më në fund iu dorëzuan vendosmërisë kokëfortë të djalit të tyre për t’u bërë piktor.
Në 1850 Manet nisi të studiojë në studion e piktorit klasik Thomas Couture. Pavarësisht nga dallimet thelbësore midis mësuesit dhe studentit, Manet i detyrohej Couture zotërimin e mirë
të teknikës së vizatimit dhe asaj piktoriale. Pas 6 vjetësh me Couture, Manet ngriti një studio që ai ndau me Albert de Balleroy, një piktor i subjekteve ushtarake.
Më pas ai kreu udhëtime të shkurtra në Holandë, Gjermani dhe Itali. Në Luvër ai kopjoi piktura nga Tiziani dhe Diego Velazquez, ndërsa më 1857 u njoh me artistin Henri Fantin-Latour, i cili më vonë e vizatoi portretin e Manetit. Gjatë kësaj periudhe, Manet u njoh edhe më poetin Charles Baudelaire, në sugjerimin e të cilit ai realizoi piktuyrën “Muzikë në Kopshtet Tylëri” (1862), e cila duket se përmbledh të gjithë Parisin gjatë Perandorisë së Dytë.
Më 1863, martohet me holandezen Suzanne Leenhoff, që i kishte dhënë mësime pianoje, ndërsa kishte lindur fëmijën e tyre para martesës. Po atë vit, salloni ku ekpozonte zakonisht, i refuzon veprën “Le Déjeuner sur l’herbe” (Drekë mbi bar), e realizuar me një teknikë tërësisht revolucionare.
Kritikët u ofenduan për praninë në tabllo të një gruaje të zhveshur, në shoqërinë e dy të rinjve të veshur me veshje bashkëkohore. Edhe në vitet që do të pasonin, Manet do t’i refuzohej ekspozimi i mbi 50 veprave, pikërisht për shkak të teknikës së veçantë dhe tematikës së përzgjedhur.
Tejet i impresionuar nga natyralizmi i punës së Manet, romancieri i ri Émile Zola u zotua ta lavdërojë atë në një artikull të gjatë dhe të guximshëm të botuar në “Revue du XIX e siècle”
në numrin e 1 janarit 1867. Përballë armiqësisë së publikut, Zola e pa Manet si përfaqësues të të gjithë artistëve me rëndësi, që e nisin larrierën duke fyer opinionit publik.
Gjatë Luftës Franko-Gjermane (1870-71), Manet shërbeu si toger në Gardën Kombëtare, dhe dëshmoi rrethimin e Parisit. Në shkurt të vitit 1871 ai u bashkua me familjen e tij, duke u kthyer përsëri në Paris pak para krijimit të Komunës. Studioja e tij ishte gjysmë e shkatërruar, por ai kishte arriti të vendosë në një vend të sigurt pikuturat e tij. Tregtari i artit Paul Durand-Ruel bleu pothuajse çdo gjë që përmbante studioja e Manet, duke paguar 50.000 franga në monedhën e kohës.
30 Prill 1966- Në San Françisko të SHBA themelohet Kisha e Satanit
Kisha e Satanit është një organizatë fetare, e përkushtuar ndaj Satanizmit. Ajo u themelua në Shtëpinë e Zezë në San Françisko nga Anton Szandor Lavey, i cili ishte drejtues deri në vdekjen e tij më 1997. Në vitin 2001, në pozitën e kryepriftit u emërua Peter H. Gilmore, dhe selia e kishës u zhvendos në Hell’s Kitchen në Manhatan të Nju Jorkut.
Kisha nuk beson tek Djalli, dhe as në konceptin e krishterë apo islamik të Satanit. Kryeprifti Gilmore i përshkruan anëtarët e tij si ”ateistë skeptikë”, që kanë përqafuar rrënjët hebraike të fjalës “Satan”, si “kundërshtarë”. Kisha e sheh Satanin si një personazh pozitiv që përfaqëson krenarinë, individualizmin dhe iluminizmin, dhe si një simbol i sfidës kundër besimeve abrahamike të cilat La Vey i kritikonte, për atë që ai e cilësonte si shtypje të instinkteve natyrore të njerëzimit.
Anëtarësia në Kishën e Satanit, është e përbërë nga dy nivele:anëtarësia e regjistruar, dhe anëtarësia aktive. Anëtarët e regjistruar, janë ata që zgjedhin të bashkohen në një nivel formal, duke paraqitur formularin dhe paguar tarifën e regjistrimit.
Anëtarësimi aktiv, është në dispozicion të atyre që dëshirojnë të marrin një rol më aktiv në organizatë, dhe janë subjekt i përfundimit të një aplikacioni më gjithëpërfshirës. Organizata nuk bën publike shifrat zyrtare të anëtarëve.
Kisha e Satanit kryen ritualet e martesave, funeraleve, dhe shërbime pagëzimi për anëtarët. Ceremoni të tilla kryhen nga një anëtar i priftërisë së kishës. Kisha mban një qëndrim purist ndaj Satanizmit siç shprehet nga Lavey, duke refuzuar legjitimitetin e ndonjë organizate tjetër që pretendon të jetë Sataniste.
30 Prill 311 – Përfundon persekutimi i të krishterëve në Perandorinë Romake.
30 Prill 711 –Trupat maore të udhëhequra nga Tarik ibn Zijad fillojnë pushtimin e Gadishullit Iberik. Ky territor, nën emrin arab Al-Andaluz, u bë Emirat dhe pastaj Kalifati i Kordovës për disa qindra vjet.
30 Prill 1492 – Spanja autorizon Kristofor s Kolombin për të nisur ekspeditën e tij në botën e re.
30 Prill 1973 – Presidenti i SHBA Richard Nixon njofton se avokati i Shtëpisë së Bardhë John Dean është shkarkuar dhe se ndihmësit tjerë të lartë, HR Haldeman dhe John Ehrlichman, kanë dhënë dorëheqjen, për shkak të skandalit Ëatergate.
30 Prill 2004 – Mediat amerikane, publikojnë foto grafike të ushtarëve amerikanë që abuzojnë dhe i poshtërojnë seksualisht, të burgosurit irakianë në burgun e Abu Graibit.
30 Prill 2008 – Autoritetet ruse konfirmojnnë se dy mbetje skeletore të gjetura pranë Jekaterinburgut janë eshtrat e Alekseit dhe Anastasias , dy prej fëmijët e Carit të fundit të Rusisë, të cilët u ekzekutuan nga bolshevikët.
30 Prill 2009 – Shtatë civilë dhe autori i masakrës vriten dhe dhjetë të tjerë plagosen në një paradë të Mbretëreshës në Apeldoorn, Holandë, gjatë një tentative për vrasjen e Mbretëreshës Beatrix.
