Filmi mbi heroin tonë kombëtar, u xhirua në pranverën e vitit 1952, nga një trupë artistësh sovjetikë dhe shqiptare. Skenat e famshme të rrethimit të Krujës, u xhiruan në Berat. Ndërsa si figurantë të ushtarëve osmanë, u përdorën ushtarët e repartit ushtarak të Uznovës. Skenat më delikate ishin ato ku mbi “jeniçerët” hidhej zifti i nxehtë.
Regjisori rus Sergej Jutkeviç, këmbënguli që ky episode të ishte sa më realist. Prandaj ushtarët e caktuar për atë skenë, u veshën me këmishë të trashë prej gomine antidjegies. Por gjatë xhirimeve, u vu re se dy prej tyre shfaqën shqetësime më të mëdha se të tjerët. Zifti u kishte hyrë nga qafa në trup, duke i shkaktuar djegie të rënda. Ata u shtruan menjëherë në spital, dhe mjekët bënë gjithçka për t’i kuruar plagët dhe shpëtuar jetën.
Mjerisht, dëmi qe i pariparueshëm. Trupat e pajetë të dy ushtarëve të rinj të mbyllur në arkivole, iu dorëzuan familjeve, me shpjegimin se ishin vrarë aksidentalisht gjatë një stërvitjeje ushtarake. Kjo ngjarje u mbajt sekret deri pas viteve 1990. Publikimi i saj, mendohej do të dëmtonte imazhin e sovjetikëve në sytë e shqiptarëve, që nuk do ta mirëkuptonin humbjen e 2 jetëve njerëzore, qoftë edhe për realizimin e një filmi epik.
